Cor e comportamento
Entre outras cousas, os biólogos responsables da evolución soñan con poder explicar a variabilidade xenética existente nas poboacións naturais. Que a variabilidade estea relacionada coa complexidade do medio ambiente é una idea bastante estendida. Segundo esta teoría, esta variabilidade manterase sempre que os exemplares cumpran cos espazos ecolóxicos máis adecuados paira eles. É dicir, os xenes poden “elixir” o hábitat.
No caso da defensa contra depredadores, pretendeuse crear una correlación xenética entre a combinación de cores e o comportamento. Paira establecer esta correlación realizáronse numerosos estudos.
No número da revista Nature do pasado 30 de novembro, Edmund Brodie deu a coñecer un deles, o estudo da serpe Thamnopis ordinoides. Esta serpe é moi polimórfica e a súa cor é moi variable. Ademais, os diferentes exemplares non se comportan da mesma maneira ante o depredador. As diferentes formas de comportamento non son excluíntes (un exemplar pode conter máis dunha delas), pero en certa medida están relacionadas co fenotipo da cor.
A correlación parece ter base xenética, pero non está moi clara. O Sr. Brodie pretende profundar máis no problema.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
