Lección do terremoto de Xapón
Os movementos seismáticos e a actividade tectónica están estreitamente relacionados e a actividade tectónica, aínda que a distintos niveis, dáse en todo o mundo. A maior parte dos terremotos e máis violentos prodúcense en zonas nas que as placas tectónicas enfróntanse. Nas rexións volcánicas activas tamén son frecuentes os terremotos, sendo na maioría dos casos a súa extensión local.
Na actualidade, a maior actividade sísmica prodúcese nas proximidades do Océano Pacífico, onde a placa está a moverse rapidamente, empuxando as placas circundantes. É por iso que en moitas rexións do Leste asiático e do Oeste americano prodúcense frecuentes terremotos violentos. Ante estes sismos, en países ricos como EEUU e Xapón teñen custosos programas de prevención de terremotos e de protección contra os terremotos. Nos países pobres, con todo, pouco se fai paira previr os terremotos.
A pesar das medidas adoptadas, este ano de novo un terremoto causou terribles danos a Xapón. O terremoto de xaneiro fixo que máis de 5.000 persoas perdan a vida e máis de 300.000 perderon a casa. A pesar de que Xapón se atopa nunha rexión de alto risco sísmico, o terremoto de xaneiro sorprendeu aos habitantes da zona de Kobe por moitos motivos. Por unha banda, en Kobe hai moitos anos non se producían grandes terremotos e, por outro, outras rexións xaponesas, como a zona de Tokio, considéranse máis perigosas. Só hai fallas secundarias das covas e nunha delas xurdiu o terremoto de xaneiro, alcanzando un valor de 6,9 na escala de Richter. Foi moi similar, tanto geológicamente como a escala, o sismo ocorrido un ano antes na zona californiana de Los Ángeles, pero niso producíronse moi poucos mortos, a pesar dos graves danos económicos.
Paira reducir as consecuencias dos sismos en Xapón fai uns 30 anos púxose en marcha un programa de natación anticipada de terremotos. Este programa céntrase sobre todo na seismología, pero até o momento deu moi poucos resultados. Agora ben, grazas ás investigacións levadas a cabo no marco deste programa realizáronse tamén interesantes achados xeolóxicos, como o da dobre rexión seismática da zona de subducción costeira xaponesa.
Por outra banda, o Goberno emitiu en 1980 medidas de protección contra os terremotos. Así, estableceu normas especiais paira as novas construcións e articulou programas de formación ao público. Grazas a estas normas, algunhas das novas construcións de Kobe non caeron ao chan no terremoto de xaneiro, salvando así as vidas. Pero desgraciadamente non todas estas medidas foron suficientes.
De face ao futuro, tanto en Xapón como no resto de países, geólogos e enxeñeiros seguirán investigando paira minimizar os danos do terremoto. Con todo, por factores imprevisibles en calquera medida, os sismos sempre causarán danos. E non esquezamos que os terremotos poden producirse en calquera parte do mundo, tamén en Euskal Herria. Por tanto, tanto na construción como nas nosas actividades cotiás, deberiamos ter en conta que a nosa Terra está geológicamente viva.
En definitiva, o prezo que se debe pagar por vivir nun planeta tectónicamente activo, tanto polos terremotos como por outros fenómenos xeolóxicos. Outro remedio sería ir vivir á Lúa, onde seguramente estariamos libres dos sismos, pero non do bombardeo de meteoritos de todos os tamaños, paira os que aínda non se inventou un paraugas. Con todo, en calquera medida, os seres humanos nunca poderemos, nin dominar a Natureza da nosa Terra nin doutro planeta, e sempre teremos que tentar vivir con ela na maior harmonía posible.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
