Nos últimos trinta anos a órbita da Lúa adquiriu a curiosidade dos astrofísicos, xa que todos os satélites que se atoparon no Sistema Solar, fóra da Lúa, viran no plano do ecuador do seu planeta. A inclinación máxima das órbitas respecto ao plano ecuatorial do planeta é dun ou dous graos. A órbita da Lúa, con todo, presenta una inclinación de dez graos respecto ao plano ecuatorial da Terra e a razón pola que até agora non fora iluminada.
Parece que a Lúa se formou fai uns 4.500 millóns de anos cando un planeta do tamaño de Marte chocou coa Terra. Neste choque estendeuse ao espazo un gran número de fragmentos de materia e empezáronse a orbitar ao redor da Terra formando un anel similar ao de Saturno. Logo daquel anel xurdiu a Lúa por efecto da gravitación.
Os investigadores estadounidenses William Ward e Robin Canup afirman que durante a formación da Lúa estivo durante un tempo xunto ao seu disco de gas e fracción. As ondas gravitatorias emitidas pola recentemente creada lúa fixeron resonancia co disco. Entón o disco comezaba a ondularse e a órbita do satélite cambiou. Nas simulacións levadas a cabo por ambos os científicos observouse que a inclinación da órbita da Lúa foi de até quince graos até a desaparición do disco.