O iceberg B-15A é coñecido pola súa azarosa vida. Nacido en marzo de 2005, a súa nai, B-15, golpeou o extremo do xeo Drigalski da Antártida e caeu. O iceberg máis grande de entón era o B-15, e cando se reduciu a testemuña tomouno a súa filla B-15A.
A pesar do seu gran tamaño (cen quilómetros de longo e trinta de ancho), o B-15 non durou moito. Foi destruída en outubro de 2005. E agora descubriron como pasou iso. Ao parecer, a influencia dunha tormenta no Pacífico chegou até a zona da Antártida, provocando un gran marisco e gretando primeiro o B-15A e logo triturándolo.
Investigadores da Universidade de Chicago descobren que lle pasou a aquel Iceberg. De feito, estaban a investigar as ondas sísmicas de baixa frecuencia do iceberg, pero déronse conta de que os sensores recibiran outras ondas. Os datos obtidos foron contrastados cos rexistrados por abóialas do mar, que viron que estas ondas eran consecuencia dunha tormenta que tivo lugar a miles de quilómetros do Pacífico. Aquela tormenta provocou o marisco na zona do B-15A. E a data do marisco pola tormenta coincidía coa da destrución do B-15A.