O estigma da sida
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores. Elia Elhuyar
O biosensor desenvolvido detecta o VIH una semana despois da infección. Ed. Ir a Costa/CSIC
Desde o mesmo momento en que se coñeceu a SIDA foi tabú e estigma. A enfermidade afectaba especialmente aos grupos marxinados pola sociedade (gais, heroinómanos), provocaba a morte, contaxiábase a través das verteduras corporais, non había remedio… Estes eran as mensaxes que se difundiron naquel primeiro momento e, aínda que transcorreron 35 anos desde entón, e a pesar de que nese tempo avanzouse enormemente, o estigma non desapareceu do todo.
Por suposto, a situación varía moito dun lugar a outro, pero nos países industrializados, o virus da inmunodeficiencia humana (VIH) no sangue xa non é sinónimo de enfermidade da sida. É máis, as persoas que reciben tratamento teñen un nivel de virus indetectable no sangue e non contaminan o virus.
A clave é o diagnóstico precoz. Con todo, o tabaco e o medo fan que algunhas persoas que sufriron prácticas de risco non vaian inmediatamente a realizar una proba de diagnóstico, o que leva, por unha banda, un atraso no tratamento e un empeoramento do prognóstico e, por outro, un risco de contaxio paira outras persoas. Por iso é tan importante destacar o éxito dos antirretrovirais para que o estigma disólvase dunha vez por todas.
Neste sentido, cabe destacar una investigación recente. Denominado Partner2, participaron 14 países europeos. Durante dous anos, 782 parellas gais foron seguidas. En todas as parellas uno dos membros non tiña virus e o outro tomaba antirretrovirais. Todos eles mantiveron relacións sexuais sen protección (determinan tamén o número de accesos á investigación: 76.000) e, dentro das parellas, non houbo ningunha infección (15 novas infeccións foron diagnosticadas pero todas elas contaminadas por unha persoa allea á parella).
Este estudo confirma os resultados do estudo Partner1 en 2016. No Partner1 analizáronse as consecuencias de 58.000 intrucciones sen preservativo e tampouco se detectaron infeccións, pero as relacións entre homes non eran estatisticamente significativas. Así, aínda que demostraron que a penetración vaginal era segura, concluíron que había que realizar una investigación específica cos homes. E agora deron os seus froitos.
Os datos puxeron de manifesto que xa é hora de acabar co estigma e niso é responsabilidade de toda a sociedade. Mentres tanto, non hai que esquecer que en moitos outros lugares do mundo a situación é moito peor. De feito, esta mesma semana publicáronse na revista Nature datos de 47 países subsaharianos. Nas persoas adultas de 15 a 49 anos mediuse a evolución da prevalencia de SIDA nos anos 2000-2017, observándose un aumento en 15 países. Parece difícil alcanzar o obxectivo da Organización das Nacións Unidas: Fin da epidemia de sida paira 2030.
Publicado en Berria
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
