A recuperación da biodiversidade dos ríos europeos interrómpese
A biodiversidade dos ríos aumentou nos anos 1990 e 2000, pero a súa recuperación na década de 2010 tende a retardarse. Esta é a conclusión que se extrae dun traballo publicado recentemente na revista Nature. No estudo participou o grupo de Ecoloxía Fluvial da UPV. Os investigadores piden que se intensifiquen os esforzos para reactivar os procesos de recuperación da biodiversidade de auga doce.
Analizáronse os datos recolleitos nos sistemas fluviais de 22 países europeos entre 1968 e 2020. “1.816 puntos de Europa hanse muestreado unha e outra vez durante moitos anos, e destes datos despréndese a evolución de 40 anos de ríos e arroios”, sinalou o investigador e profesor da UPV Aitor Larrañaga.
O estudo conclúe que “en xeral, a biodiversidade dos ríos e arroios mellorou até a década de 2000, cun número crecente de especies e unha mellora de abundancias. E iso é un bo sinal. Pero a partir de aí o aumento da biodiversidade hase estancado, xa non vemos os incrementos que se producían antes”, explica Larrañaga. “A mellora observada nas décadas de 1990 e 2000 evidencia a eficacia das medidas de mellora da calidade da auga e da recuperación, pero a retardación desta tendencia de mellora na década de 2010 suxire que a eficacia das medidas aplicadas ha diminuído na actualidade”.
O investigador sinala que hai que prescindir dos indicios de autocompracencia: “En certa medida, é evidente que as zonas moi contaminadas melloraron, e a medida que se reduce o número de arroios moi contaminados é máis difícil mellorar notablemente o estado ecolóxico, xa que mesmo as solucións máis sinxelas en zonas moi contaminadas producen enormes melloras. Con todo, aínda existen buracos negros no mapa da calidade da auga en Europa. Hai sitios bastante contaminados, non todo está feito”.
Os investigadores subliñan a existencia de novas e persistentes presións que afectan os ecosistemas de auga doce, como os novos contaminantes, o cambio climático e as especies invasoras, e esixen intensificar os esforzos para seguir recuperando a biodiversidade destes ecosistemas. “Continuamente estanse producindo novos contaminantes. É moi difícil deducir a causalidad, é dicir, por que se pode producir ese estancamento da última década. Con todo, pode deberse á aparición de novos contaminantes. O impacto de cada un destes novos contaminantes debe ser analizado coidadosamente, e nos últimos anos están a aparecer importantes traballos. Con todo, convértese nun tema de especial relevancia desde o punto de vista do estado dos ecosistemas, xa que os novos contaminantes aparecen a un ritmo moi rápido e as interaccións entre eles poden ser moi complexas. Pedimos máis investigación e prudencia”.
Larrañaga concede gran importancia ao labor de seguimento que se realiza nos ríos da CAPV, “grazas ao inxente labor de mostraxe que se realiza na CAPV, obtense unha información de gran interese, tal e como existe en poucos lugares a nivel mundial. Coa información que proporcionan os datos recolleitos durante décadas podemos dicir con gran garantía que está a pasar e tomar así decisións para xestionar as nosas augas”.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
