Tecnoloxía paira o futuro
Toribio Fernández: Efectivamente, a electroquímica é a rama máis antiga da química, pero o traballo que imos realizar neste campo pode ter una influencia decisiva no futuro. Até agora a electroquímica foi considerada como una ciencia de matogueira baseada nunha experiencia sinxela, case puramente observacional, pero no futuro verase que é una ciencia real.
A electroquímica abarca case todas as áreas do reto tecnolóxico do futuro, xa que nos vai a pór a man a chave paira poder imitar á natureza. Por exemplo, os seres vivos recuperamos case na súa totalidade a nosa capacidade enerxética paira ser reutilizados en procesos mecánicos; a electroquímica debe dominar estes mecanismos, por exemplo, paira poder facer o combustible que se vai a utilizar nos voos espaciais, co fin de obter un combustible que osíxeno e hidróxeno en auga potable e electricidade a unha temperatura estable.
Ou a construción de baterías de combustión que multipliquen o rendemento dos automóbiles, é dicir, que permitan a reutilización da enerxía liberada polos combustibles fósiles. As xanelas intelixentes paira edificios intelixentes xa están patentadas no laboratorio de Electroquímica, os músculos artificiais... Todo isto parecíanos ciencia ficción até hai pouco, pero xa está dispoñible.
En breve teremos tamén pilas sen contaminantes e baterías biodegradables. Son retos de futuro, pero na actualidade xa estamos a traballar nesa dirección, os mecanismos que corresponden ao catalizador seguen sendo descoñecidos e, por tanto, por aí teremos que ir primeiro. En calquera caso, non teño ningunha dúbida de que nuns poucos anos saberemos moito máis.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
