A poboación de rinocerontes negros diminuíu nas dúas últimas décadas. En 1970 había 65.000 exemplares, en 1989 había 4.000 e agora só 2.600.
A principal causa do descenso é a caza, xa que os cazadores buscan as ramas dos rinocerontes. Paira facer fronte a esta razón decidiuse cortar as ramas ás rinocerontes e nalgúns estados africanos realizáronse algunhas probas. Eliminando as ramas aos rinocerontes, os Estados poden controlar o mercado das ramas establecendo una política de prezos.
Con todo, producíronse notables cambios desde a teoría á práctica, xa que algúns estados iniciaron a súa andaina de negocio mantendo os prezos. En consecuencia, os traficantes puideron seguir recollendo ramas.
Ademais, a eliminación das ramas dos rinocerontes require a utilización de anestesia, o que supuxo una mortalidade do 20%. Ademais, a taxa de aborto tamén creceu e queda sen defensa ante animais depredadores.
A polémica ante este problema é enorme, pero a poboación de rinocerontes vai diminuíndo.