Frases impasibles con ergativo, máis difíciles de procesar
O procesamiento de frases impermeables con ergativo é máis difícil no cerebro que nas que non teñen ergativo. Nas linguas circundantes ocorre o contrario. Así o demostrou o lingüista Gillen Martínez da Hidalga Malla e os seus compañeiros, por primeira vez utilizando a metodoloxía ERP (event related potential, é dicir, o potencial asociado aos feitos).
Martínez da Hidalga está a realizar a súa tese baixo a dirección da catedrática Itziar Laka Mugarza e a doutora Adam Zawiszewski. Explica que quixeron comparar dous tipos de frases. Por unha banda hai frases efémeras (cun autor e un tema, como Miren viu a Jon) e por outro, intransitables. Estes últimos teñen dous tipos de marcado en eúscaro:Mikel caeu e Mikel sufriu (ergativo) un exemplo de cada un.
Noutras linguas próximas, como o inglés e o castelán, non hai distinción en frases intransitables, Mikel permanece igual en ambos os casos. Por tanto, normalmente metéronse no mesmo saco, pero algúns lingüistas clasifícanos en dous.
Tecnicamente denomínanse non acusativas e non ergativas. Nos primeiros o argumento principal é o tema, non o autor (caeu Mikel), e noutras ocasións destaca o autor (sufriu Mikel).
En moitas linguas hase visto que as frases non acusativas son máis difíciles de procesar que outras. Até a data, con todo, non se realizou ningún estudo deste tipo en eúscaro, sendo o grupo de Martínez da Hidalga o primeiro. Ademais, por primeira vez utilizouse a metodoloxía ERP.
"Normalmente, paira medir o procesamiento utilizáronse lecturas de tempo, por exemplo, canto tempo tárdase en ler un tipo de frase e outro. Ou onde os ollos pon a atención no autor ou no tema. Tamén se utilizou a activación que producen no cerebro, pero nós fomos os primeiros en estudar o procesamiento destes predicados no cerebro", explicou Martínez da Hidalga.
Eúscaro Desfavorable
Na investigación demostraron que en eúscaro se produce o contrario do que viron noutras linguas. É dicir, que frases como a caída de Jone son máis fáciles que o tipo que gozou Jon.
Segundo Martínez da Hidalga, por unha banda, ao ser o autor e o tema ambiguos nos predicados intransitables noutras linguas, faise una previsión a favor do autor, e cando se trata dun tema non se cumpre a previsión. “Isto, probablemente terá un custo”, afirma a investigadora. Doutra banda, nesoutras linguas adoita ser o tema o que se marca e adoita ser máis pesado morfológicamente. Exemplo: "Mikel viu a Miren. Nestes casos márcase o tema. Mikel sempre é Mikel, pero o tema márcase a través de ese a. O tema é morfológicamente máis pesado que o autor. En eúscaro sucede o contrario; marcamos ao autor con k. E iso, desde o punto de vista procesual, supón una sobrecarga".
A investigación forma parte da tese de Martínez da Hidalga e pretende seguir profundando no tema.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
