Viaxe ao final dun Modo

En moitos momentos da vida pónseche o corazón nunha vibración. Algo toca algún recuncho do interior e está aí, os nervios bailando. Obxectivamente, é como moitas outras cousas o que che impactou, o que che deixarías pasar sen mirar á segunda.

Iso é o que me pasou o pasado mes de febreiro. De The Planetary Society recibín una carta, aparentemente similar a outras moitas. Abrino. Empecei a ler por encima. O título escrito en papel amarelo, Journey to the End of an Era (Era baten Amaiera Bidaia), con todo, atrapoume e comecei a lelo con atención. Paira a décima liña saltábame o corazón, pareceume que estaba a quentar a cabeza e ante a oportunidade da miña vida. Tiña que ir alí, que demontres!

A carta comezaba:

Inaki Irazabalbeitia.

“Fai sesenta e cinco millóns de anos gran parte das especies da Terra, entre elas os dinosauros, desapareceron, marcando o final do Cretácico e o comezo da era Terciaria.

En 1980 un grupo de científicos dirixido por Luís e Walter Álvarez descubriu que na zona fronteiriza de Cretácieo//Terciario (K/T) había grandes concentracións anormais de iridio. O iridio é escaso na Terra, pero é un elemento típico de asteroides e cometas… Estes descubrimentos provocaron a formulación da teoría de que un asteroide de polo menos 10 km de diámetro golpeou a Terra e provocou que as nubes de area e po penetrasen na atmosfera, rodeando o planeta e bloqueando a luz do Sol. Este escenario impediu a fotosíntesis e provocou a diminución da temperatura superficial terrestre, a desaparición de masas K/T.

Con todo, algúns científicos afirman que antes e despois do impacto (decenas ou centenares de anos) houbo extincións significativas e propoñen impactos múltiples ou outras causas.”

A proposta consistía en participar nunha expedición científica que busca recoller datos que poidan dar luz a este debate. Convidábase os socios de The Planetary Society e entre todas as peticións recibidas elixiríanse 20 persoas. Como dixen máis arriba, boteime a miña e elixíronme paira a miña sorpresa.

A expedición terá lugar en Italia, concretamente nos Apeninos, na segunda quincena de agosto. A expedición ten tres obxectivos principais: por unha banda, mellorar as vías de medición do tempo no rexistro xeolóxico; por outro, analizar en detalle o cambio de plancto tras a crise K/T e comparalo con outros lugares da Terra (esta comparación é moi importante paira comprender mellor a evolución do noso planeta e da vida); e por último, realizar una cronoloxía detallada dos cambios magnéticos da fronteira K/T. Estamos por tanto ante unha expedición xeolóxica.

Que fai un químico? A verdade é que a miña e o doutras dezanove persoas serán de apoio. Como? Segundo dixéronnos até agora, dous tipos principais son o rexistro de lugares e mostras de perforación e a preparación de mostras paira posteriores análises. Dalgunha maneira, teremos que estar a disposición dos geólogos Adriana Ocampo, Kevin Pope e Ao Fisher, que lideran a expedición.

Una bonita experiencia sen dúbida, outra forma de pasar as vacacións, coñecer xente, etc. Poderás coñecer o que vai dar esta viaxe. Non o dubides.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila