Sistema solar exótico: aneis ao redor dun asteroide e un novo corpo na néboa de Oort
Asteroide anular
Kariklo é o corpo maior do grupo dos centauros (cun radio de 124 km) e foi detectado por primeira vez en 1997 (os centauros chámanse pequenos obxectos situados entre Júpiter e Neptuno, que parecen asteroides, pero moitos tamén actúan como cometas). No seguimento que se realizou desde entón, os astrónomos detectaron una serie de datos “raros” que agora teñen a súa explicación: O Cariclo ten aneis ao redor.
O achado é o resultado dunhas observacións realizadas o 3 de xuño de 2013. Ese día ía pasar por diante de una estrela Kariklo, e os astrónomos do observatorio MCTI de Brasil tiñan moitos telescopios preparados paira esconderse a través de 1.500 quilómetros de Sudamérica. Ocultar é una técnica de observación habitual paira os astrónomos. Medindo os cambios que se producen na luz da estrela oculta polo obxecto, os astrónomos obteñen información sobre o obxecto. Neste caso, o obxectivo da observación era refinar o tamaño de Kariklo e determinar o seu aspecto, pero Kariklo tiña una sorpresa paira os astrónomos.
Os resultados da ocultación puxeron de manifesto que o Carllo está rodeado de dous aneis de alta densidade, uno de 7 km de ancho a 391 km e outro de 3 km de ancho a 405 km. A hipótese dos aneis coincide perfectamente tanto coa observada ao ocultarse como coas anomalías detectadas nos sinais de Kariklo. De feito, entre 1997 e 2008 o brillo do obxecto diminuíu gradualmente e o sinal do xeo debilitouse, mentres que desde 2008 estaba a producirse o contrario. Os aneis explican ben por que se vía isto desde a Terra a medida que cambian sitúelas/orientacións relativas entre o sistema Kariklo e a Terra.
Os astrónomos aínda non saben como xurdiu un sistema diminuto destes aneis. Joseph A. Universidade Cornell. Segundo o astrónomo Burn, “tendo en conta a baixa forza de gravidade relativa de Kariklo, non parece moi probable que os aneis se creasen xunto co obxecto. Seguramente, eses aneis foron creados por un suceso paralelo ao choque catastrófico que produciu a nosa Lúa”, escribiu nun artigo publicado na propia revista Nature. Pero non é a única opción.
“A detección de aneis ao redor do Kariklo sorprenderá a moitos investigadores sobre os planetas —conclúe o artigo—. Pero a exploración dos planetas sempre foi así: das ideas teóricas poucas viñeron procuras que deron os seus descubrimentos, ao contrario, este tipo de achados adoitan ser o camiño cara a novos coñecementos”
Un membro paira Sedna
Ademais dos aneis de Kariklo, Natura anunciou hoxe outro obxecto do Sistema Solar. 2012 Chámase VP113, ten un diámetro de 450 quilómetros e, xunto con Sedna, orbita moi lonxe ao redor do Sol: 2012 VP113 aproxímase como máximo ao Sol a 80 veces a distancia entre o Sol e a Terra, mentres que Sedna achégase a 76 veces dita distancia.
Cando se descubriu Sedna, en 2003, os astrónomos propuxeron que nesta zona do Sistema Solar poderían haber máis obxectos. Esta zona da néboa aínda máis afastada de Oort, orixe de cométalos de longo período, e a dos planetas xigantes, foi chamada néboa de Oort no interior, e expuxo diversas hipóteses sobre como xurdiron e por que había eses corpos nesa zona. Pero durante estes 10 anos non se detectou ningún outro obxecto similar ao de Sedna. 2012 VP113 é o segundo e será moi útil paira os astrónomos paira seguir coñecendo este campo tan afastado e exótico.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
