Informe de Saúde Pública da CAPV 1992
O informe publicado a principios de decembro de 1992 sobre Saúde Pública da C.A.E. analiza en poucas páxinas a saúde e algúns das súas limitadores.
Como se di no preámbulo, publícase por primeira vez, e iso é o que hai que destacar, xa que este tipo de traballos poucas veces ven entre nós, aínda que noutros países desenvolvidos pódese atopar anualmente. Oito apartados recollen a demografía, o estado de saúde, a actividade preventiva e asistencial, a promoción e administración sanitaria e a educación e investigación en saúde pública.
Xunto aos datos de saúde, atópanse os datos da estrutura da poboación da C.A.E. e permite predicir situacións e problemas específicos que dita estrutura vai xerar no futuro. Estes datos, por suposto, non son novos, pero de cando en cando ven acumulados deste xeito, tan preto da súa descrición e conclusión. En canto á poboación, o fin da inmigración, o continuo descenso da natalidade e o consecuente crecemento natural negativo da poboación a partir de 1990, produciuse un envellecemento da poboación debido ao forte aumento da esperanza de vida. Doutra banda, a taxa bruta de mortalidade diminuíu e o aumento da esperanza de vida antes mencionado, ademais do envellecemento da poboación, fai que o número de persoas até os catorce anos atópese moi desequilibrado (moi poucos).
No caso da muller, nos últimos anos achegouse totalmente ao mundo laboral, o que supuxo un menor número de nenos e un menor parto.
A mortalidade mostra que as enfermidades do aparello circulatorio na CAPV son a primeira causa de mortalidade. Séguenlle os cancros e outras enfermidades dexenerativas. Entre os mozos de entre 20 e 35 anos, os accidentes son a primeira causa de morte. A importancia das enfermidades infecciosas de outrora desapareceu, excepto nos mozos, nos que a SIDA aínda xerará grandes perdas.
Entre outros moitos apartados, baixo o título “Promoción da Saúde”, danse a coñecer diferentes actividades dirixidas a nenos, novos, adultos e maiores.
Cabe destacar (non é casualidade, sen ningunha dúbida) que practicamente todas as actividades pertencen ao mundo da educación paira a saúde. E como é sabido, a educación paira a saúde ten como obxectivo cambiar ou adaptar os hábitos á xente, paira previr posibles problemas de saúde. Por exemplo, faise referencia aos riscos do embarazo da muller que avanza durante anos; ou a accións paira a saúde bucal infantil; educación sexual xuvenil contra a SIDA ou paira a prevención; necesidade de educación paira adultos; o tabaco, o alcol e a prevención en casos de diagnóstico precoz e no mundo laboral.
Dicir que todas as causas de mortalidade antes mencionadas son en gran medida relacionadas co estilo de vida, os hábitos cotiáns, non é algo novo (problemas de tráfico e tabaco, control da tensión, ou colesterol e sedentarismo; algúns cancros e o tabaco e/ou os riscos da contorna laboral, os accidentes de tráfico xuvenil e algúns hábitos, etc.). ), e é importante ver onde se dirixe a promoción da saúde.
Desde hai tempo, e como se adoita dicir moitas veces, a nosa saúde moitas veces está nas nosas mans. A forma de morrer e enfermar depende dos nosos hábitos nos principais problemas. Os servizos de saúde, por suposto, poden facer moito (si son bos) cando enfermamos, pero non é fácil dicir que a metade é nosa.
Por outra banda, se os recursos sanitarios, biolóxicos, médicos non son capaces de curar ou erradicar estas enfermidades e nós tamén temos claro que podemos facer algo en certa medida, sen dúbida debemos empezar a dicirnos se non temos outra solución.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
