Hase impreso un coello 3D coa información paira a elaboración do coello codificada no ADN sintético e integrada no material. E ese ADN almacenado no coello foi utilizado durante cinco xeracións paira crear novos coellos. O traballo foi publicado na revista Nature Biotechnology.
Cada vez hai máis datos, os discos duros e similares están a chegar ao límite e propúxose o ADN como solución de almacenamento de información a longo prazo. Diversos estudos demostraron que permite almacenar grandes cantidades de información de forma sustentable. Neste traballo, os investigadores propuxeron una forma de producir materiais con memoria inalterable.
A información paira a impresión en 3D dun coello de plástico se codificó en ADN sintético, introduciuse dito ADN en partículas de sílice e incorporáronse estas partículas nun poliéster termoplástico. Con este material imprimiuse o coello. Posteriormente, tomando una pequena mostra de coello, puideron utilizar o ADN que alberga paira crear un novo coello. O proceso repetiuse cinco veces, deixando un intervalo de nove meses entre a cuarta e a quinta xeración, e o ADN mantívose estable e non se perdeu información.
Tamén realizaron un segundo experimento: codificaron un vídeo e metérono no plexiglas, e con este material fixeron unhas lentes normais. Un anaco moi pequeno de plexiglas das lentes foi suficiente paira recuperar a información almacenada.
Segundo os investigadores, estes experimentos demostran que o concepto de "ADN das cousas" podería aplicarse á fabricación de obxectos cotiáns e suxiren que pode ser un paso paira máquinas autoreplicadoras.