Durante o verán do ano pasado púidose ver a primeira imaxe da televisión europea de alta definición no Funkaustellung de Berlín. Un ano despois da posta en marcha do proxecto que forma parte do programa Eureka, presentáronse os prototipos de cámaras e receptores que proporcionan imaxes de calidade cinematográfica.
Con isto Europa deu una resposta rápida á ameaza xaponesa. A gran cadea de televisión xaponesa NHK, coa axuda da súa industria, preparou un sistema de televisión de alta definición que pretende impor como norma mundial paira poder dominar o mercado televisivo mundial. Con todo, en xuño de 1986, na bela cidade yugoslavesa de Dubrovnik, a reunión do Consello Asesor Internacional paira a Radiodifusión (INBA) deixou sen efecto a proposta xaponesa.
Os xaponeses propuñan un sistema de 1125 liñas (o actual ten 625), a pantalla sería dúas veces máis alta e traballaría a unha frecuencia de 60 Hz. Os europeos non estaban de acordo con iso e lembraron que actualmente dous terzos das televisións do mundo traballan a 50 Hz. Ademais, una nova norma dirixida á emisión de televisión por satélite entrará en vigor en breve e esta norma organizouse en Europa co obxectivo de salvar os investimentos europeos. Por iso decidiuse pór en marcha un sistema de televisión de alta definición baseado nesta norma D2MAC. O sistema traballará a 50 Hz, 1250 liñas e en formato 5/3.
A televisión europea será desenvolvida conxuntamente por Thomson e Philips, rivais de mercado até a data. Cando estará á venda? Os deseñadores non se atreven a dar a data, pero podería situarse entre 1990 e 92. Segundo os fabricantes, a televisión de alta definición distribuirase en salas e proxectarase en grandes pantallas. Os receptores son excesivamente pesados (70-80 kg) e moi torpes paira poder colocalos nas vivendas.