Necesidade de coñecer os efectos a longo prazo do covid-19
A Asociación Británica de Médicos confirma que o COVID-19 deixa efectos a longo prazo. De feito, nunha enquisa realizada por esta asociación, un de cada tres médicos sinala que os seus pacientes presentan síntomas que duran moito tempo, como a fatiga crónica, a debilidade, as dificultades paira manter a atención e a anosmia (desolfato).
O presidente da asociación, nun artigo publicado na revista especializada British Medical Journal (BMJ), advirte de que hai que ter en conta estas conclusións e prepararse paira atender adecuadamente aos pacientes. O seu coidado súmase á época da gripe e os arrefriados.
Estudos recentes demostran que os efectos a longo prazo do covid-19 son variados e potencialmente serios. Por exemplo, nun estudo cardiológico realizado en Alemaña a pacientes recentemente superados, observouse que o 78% presentaba alteracións cardíacas e o 60% miocarditis (inflamación). A maioría dos pacientes eran novos e non tiñan problemas cardíacos previos, e estas consecuencias non tiñan nada que ver coa gravidade e evolución xeral da enfermidade.
De feito, nun amplo estudo publicado na revista Nature Medicine, explicaron que o principal receptor do virus SARS-CoV-2, ACE2, exprésase non só nos pulmóns, senón noutros moitos tecidos, o que provoca que o virus afecte a moitos órganos: riles, intestinos, ollos, neuronas, fígado, pel, etc. o tanto, é una patoloxía complexa, diversa e persistente.
Cando se alargan os síntomas
Así, cada vez son máis os expertos que afirman que o COVID-19 non só ten dúas variantes, é dicir, lixeiro, incluso asintomático, que se supera facilmente en casa e grave, que pode requirir tratamento nunha UCI. É máis, o epidemiólogo Nisreen Alwan pregunta na revista BMJ: Que é exactamente COVID-19 lixeiro?
Segundo Alwan, a pandemia mediuse tanto en mortos como en hospitalizados, pero como el, moitos dos infectados polo virus SARS-CoV-2 pasaron a enfermidade en casa e aínda non a superaron. Pero non hai datos concretos de todos eles.
A falta de datos dificulta a adopción de medidas adecuadas paira facer fronte á pandemia. Segundo el, aínda se di á xente que a infección afecta aos maiores e aos que teñen enfermidades crónicas, e que as persoas sas non teñen ningún síntoma ou case ningún. Isto é erróneo e pon como exemplo un estudo realizado en Holanda. Participaron 1.600 pacientes, un 91% non ingresados e un 85% con boa saúde. Despois de 4 meses de infección, o 88% padecía fatiga, o 75% dificultade respiratoria, o 45% presión no peito, o 40% dor de cabeza, o 36% dores musculares e o 32% palpitaciones. Case a metade non era capaz de facer deporte.
Alwan considera imprescindible coñecer as posibles evolucións da enfermidade e determinar cando se dá por curado ao paciente: na proba diagnóstica non basta con negar, hai que ter en conta se é capaz de facer a vida que facía antes.
A Asociación de Médicos Xerais e Familiares de España (SEMG) tamén destacou a perda de calidade de vida como una das consecuencias a longo prazo e anunciou una evolución moi irregular.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
