Esta tarde Tabakalera encheuse de científicos. Converteuse nun punto de encontro paira científicos, xornalistas e artistas, e demostrouse que están máis preto do que parece entre eles. Como todos os anos, os galardóns tiveron como obxectivo recoñecer o labor de quen realizan un esforzo por integrar a ciencia e a tecnoloxía.
Os gañadores dos premios CAF-Elhuyar deste ano foron:
Premio ao mellor artigo de divulgación xeral: “Iluminando os escuros camiños da intuición”, Gorka Azkune Galparsoro.
Premio a artigos baseados na tese do autor: “Axilizar as comunicacións entre redes: algoritmos que atopan a vía óptima”, Josu Doncel Vicente.
Premio NEIKER-Tecnalia Sector Primario: “Un verán con ovellas seguindo o seu instinto”, Mikel Etxeberria Okariz.
Premio Xornalismo: “Cancro e o seu metástasis”, de Xabier Mosteiro Torre.
Bolsa de creación en sociedade científica: Proxecto “Arminorain 2017”, Grupo de Animación Arminorain.
Premio Elhuyar: María Jesús Esteban Galarza, matemática polo seu traballo na normalización do eúscaro e na socialización da ciencia.
Así comezaron os presentadores: “ás veces a realidade non é o que parece. Non é fácil distinguir entre verdade e representación. Paira iso é necesario cuestionar o obvio, expor outras hipóteses e realizar probas paira contrastalas. Esa é o labor dos científicos. Por dúbida, agora sabemos máis. Porque fixeron a dúbida, e logo atoparon a verdade, e despois contáronnos esa verdade”.
Así o fixeron as persoas que se presentaron aos premios caf-elhuyar. Atrevéronse a dar o seu punto de vista.
Resolvendo os escuros camiños da intuición
O premio ao artigo divulgativo xeneral foi paira Gorka Azkune Galparsoro cun artigo sobre intelixencia artificial: “Iluminando os escuros camiños da intuición”. Azkun (Azpeitia, 1982) presentou o pasado ano a súa tese doutoral en intelixencia artificial e actualmente traballa como investigador no Instituto Deusto Tech, profundando en investigacións no mesmo campo.
O xurado considerou un tema de actualidade e o que vai dicir. Destaca que o artigo está moi ben escrito. O autor xa é coñecido nos premios CAF-Elhuyar, xa que gañou varias veces.
Así o di Azkun no seu traballo: "O gran físico Albert Einstein dixo que o único que realmente vale é a intuición. Ademais de Einstein, parece que todos os demais vemos una enorme capacidade de intuición tras os científicos, políticos e todo tipo de estrategos máis destacados. Poderiamos dicir que paira resolver problemas complexos é imprescindible a intuición, xunto co razoamento e o coñecemento. Pero que é a intuición? É un poder especial que só temos os seres humanos? ". E paira abordar a reflexión, partiu da aprendizaxe das máquinas e da toma de decisións.
Cando recibe o premio, Azkun tivo palabras conmovedoras paira a súa nai. Agradécelle que sempre lle axudou a avanzar no que cre, sempre estivo ao seu lado. Tamén recoñece que o premio chegou tarde á súa nai.
Un verán con ovellas seguindo o seu instinto
Este ano entregouse por primeira vez o Premio NEIKER-Tecnalia ao mellor traballo do sector primario. O premio foi paira Mikel Etxeberria Okariz, natural de Beasain, co artigo “Un verán con ovellas seguindo o seu instinto”. Etxeberria é bióloga e actualmente estuda Máster en Ecoloxía en Madrid. Tamén se dedica á divulgación, escribindo no blog EuskalNatura desde 2016.
Etxeberria tamén fixo referencia ao seu marido no seu traballo: "Desde que os primeiros pastores trouxeron ovellas ao País Vasco han pasado miles de anos adaptándose á súa contorna. As ovellas mellor adaptadas deixaron máis descendentes, polo que as ovellas que temos hoxe en día coñecen perfectamente a contorna no que viven. Noutras palabras, han modelado o seu instinto paira sobrevivir o mellor posible en Euskal Herria. Grazas ao seu instinto, aínda que continúan no campo cando chove, cando chega a saraiba, ponse ao abrigo, ben no cortello ou baixo unha roca. Pero tamén seguen ao seu instinto paira comer? Que hábitat elixen? Ou en lugar de elixir, comen o que teñen enfronte? ".
O xurado destacou que o traballo seleccionado combina perfectamente os dous aspectos considerados neste certame: o contido científico por unha banda e a habilidade de contar por outro.
Axilizar as comunicacións entre redes: algoritmos que atopan a vía óptima
O premio ao artigo de divulgación baseado na tese doutoral do autor foi paira o getxotarra Josu Doncel Vicente, coa obra “Acelerar as comunicacións entre redes: algoritmos que atopan o camiño óptimo”. Doncel é doutor en matemáticas e especializado en matemática aplicada. Tras traballar en diversos centros de investigación e universidades francesas, é actualmente profesor do departamento de matemática aplicada e estatística da UPV/EHU.
O xurado destacou o traballo seleccionado polo seu contextualización, polo seu atractivo e pola súa linguaxe. Deste xeito, quen non sabe nada sobre o tema pode seguir con facilidade o artigo.
Doncel afirma no seu traballo que nas modernas redes de telecomunicacións é importante o envío de paquetes de información polo camiño máis lixeiro da rede. "Con todo, paira atopar o camiño óptimo é necesario coñecer a situación actual de toda a rede, o que, desgraciadamente, é imposible, xa que non podemos prever o número de usuarios na rede nin os servizos que van solicitar". No artigo falou sobre o modelo matemático denominado Descubrimento da Vía Óptima (BOA), que permite axilizar as comunicacións entre conxuntos de computadores. O exercicio que nos propón Doncel consiste basicamente en atopar o algoritmo óptimo.
Cando recibe o premio recoñece que os seus amigos e familiares non entendían nada cando lle preguntaban polo seu traballo. Paira Doncel foi un gran reto escribir isto e o premio foi una dobre satisfacción. Á fin e ao cabo deuse conta do importante que é a divulgación e que os demais comprendan o que están a facer os científicos.
Cancro e o seu metástasis
O labor dos xornalistas é fundamental tamén paira a difusión social da cultura científica. Este ano, no ámbito do xornalismo científico, foi premiado o locutor de radio bilbaíno Xabier Mosteiro Torre, pola súa peza titulada “Cancro e o seu metástasis”. Mosteiro é escritor e tradutor e traballa como locutor en Radio Vila de Bilbao.
O xurado considera que na radio só hai palabra, non se poden engadir gráficos, imaxes, etc., e con todo, coa palabra simple, conseguiu comunicar o contido científico. Tamén se valorou que esta peza forma parte dun proxecto máis amplo e, á vez, destacouse o labor do locutor.
Mosteiro declarou que o premio xerou una gran satisfacción en Radio Bilbao, xa que foi recibido nas celebracións do 20º aniversario. "Trátase dun proxecto que se sustenta en tres alicerces: por unha banda, o acordo coa Cátedra de Cultura Científica, que elixen os temas e traen aos científicos á sesión de radio; por outro, a propia Radio Bilbao, cun equipo de traballo moi bonito; e, por último, os homes e mulleres que traballan de forma silenciosa e case inconsciente, realizando as súas investigacións en eúscaro, abrindo á nosa lingua espazos até agora descoñecidos, especialmente, Iker Badiola, quen realizou o programa premiado. Cando o fixo, enseguida démonos conta de que era especial. Nun tema tan comprometido e esvaradío, Badiola soubo en todo momento renunciar a todos os alarmismos, falsas expectativas e morbosidades habituais, e deunos un terrible testemuño da ciencia".
Arminorain 2017
Os Premios Caf-Elhuyar outorgan una subvención de 5.000 euros a proxectos que serven de ponte entre a ciencia e a sociedade. Este ano o equipo de Animación Arminorain gañou co proxecto “Arminorain 2017”.
O Grupo de Animación Arminorain está formado por estudantes, exalumnos e profesores da facultade de Belas Artes de Leioa, que realizan labores de animación. Neste caso, presentaron un proxecto baseado na cova de Arminorain, una obra de ficción que dará vida ás súas imaxes.
O equipo está formado por: Patxi Azpillaga, Bego Vigairo, Usue Egia, Uxue Reinoso, Oihana Leunda, Miriam Inza, Leire Elizari, Laida Ruiz, Jugatx Astorkia, Jaione Mitxelena, Itsaso Navarro, Iris Santos, Iker Ororelua, Ibon Arrórez, Marañana.
O xurado defendeu a elección “polo seu carácter artístico e interese social” e destacou que ten outras características de interese: factibilidad, traballo en equipo, interdisciplinariedad, carácter experimental…
Cando os membros do equipo de Animación Arminorain Animazio recibiron o premio, Bego Vigairo afirmou que "ao principio realizamos una investigación sobre diversos materiais: como se comportaban a pedra, a arxila e os nosos gravados, os nosos debuxos. Agora queremos facer una animación cos animais que aparecen nestes gravados".
"Nos últimos anos a actividade artística e a ciencia achegáronse moito. En definitiva, son moi similares ás experimentais á hora de traballar. A sociedade e a ciencia están cada vez máis valorando a intuición. Até hai pouco hase subestimado, pero agora estase redefinindo. A intuición é una racionalización instantánea conseguida a través da experiencia. Nese sentido, creo que os artistas somos persoas moi racistas e os nosos sistemas de traballo tamén son racionais, pero instantáneos".
Premio Elhuyar de Mérito
O Padroado da Fundación Elhuyar concede anualmente o Premio Elhuyar de Méritos. A través dela, recoñece o traballo realizado na normalización e socialización do eúscaro. E este ano decidiu entregala á matemático María Jesús Esteban Galarza.
Nacido en Alonsotegi (Bizkaia, 1956), vive desde hai tempo en París como investigador do centro de investigación de Matemáticas Aplicadas CEREMADE. Licenciouse en Matemáticas pola UPV e foi pioneira no uso do eúscaro neste campo. Una vez finalizado, trasladouse a París onde realizou a súa tese doutoral. Desde 1981 é investigador do Centro de Investigación francés e foi presidente do Comité de Matemática Aplicada da Asociación Europea de Matemáticas. É tamén membro de Jakiunde e doutor honoris causa pola Universidade do País Vasco.Foi nomeado presidente do Consello Internacional de Matemática Industrial e Aplicada (ICIAM). O seu curriculum é tremendo e son só algúns exemplos do traballo realizado e das denominacións recibidas.
O presidente da Fundación Elhuyar, Txema Pitarke De La Torre, así o definiu: “María Jesús Esteban é una das persoas que cuestiona o que parece; una das que, paira saber máis ou comprendelo mellor, pregunta e busca respostas posibles. Nesa época na que se facía pouco eúscaro na universidade, María Jesús esforzouse en facer matemáticas en eúscaro e participou en diversas iniciativas”. Escribiu xunto a outras mulleres o primeiro libro de matemáticas en eúscaro a nivel universitario.
“O Premio CAF-Elhuyar de Méritos 2017 foi outorgado polas achegas realizadas ás matemáticas na súa traxectoria, especialmente no ámbito técnico, e en especial polo seu papel pioneiro no uso do eúscaro naqueles tempos nos que as matemáticas non se realizaban en eúscaro, así como polo importante patrimonio depositado neses primeiros anos”.
A entrega do premio serviu a Esteban paira retroceder no tempo: "Os mozos non creedes que situación había na universidade fai 40 anos. Naquela época empezamos a pensar que as matemáticas se podían ensinar en eúscaro, pero nos demos conta de que non había léxico. Nas ikastolas traballara o léxico, pero paira o nivel universitario non sabiamos como dicir tantos conceptos. Entón empezamos a pensar que teriamos que empezar a escribir libros e a traballar no vocabulario, e niso empezamos a traballar dous grupos: un grupo en Donostia -Elhuyar– e outro na Facultade de Ciencias -Leioa-. Nese momento Joxerra Etxebarria foi una persoa moi importante paira nós. Logo comezamos a traballar o vocabulario das matemáticas por un grupo de 6 mozas. Foi un gran traballo porque queriamos traballar as palabras de todos os ámbitos da matemática. Aqueles anos foron moi bonitos, porque todo estaba por facer. Era un gran traballo, pero o fixemos con ilusión."
Paira terminar a festa, a txalaparta
Tras a entrega dos premios, o autor, Enrike Furtado Mendieta, mostrou o resultado do proxecto que o ano pasado recibiu a bolsa de creación en Sociedade da Ciencia: “Txalaparta dixital e interactiva”.
Furtado explicou os pormenores do traballo: "Inicialmente na miña tese doutoral estudei a relación entre a txalaparta e a música contemporánea. Ademais, metín os ritmos da txalaparta no computador porque quería traballar o algoritmo da txalaparta. Grazas á bolsa CAF-Elhuyar, puiden mellorar e consolidar estes programas que agora permiten improvisar a txalaparta co computador. Calquera pode utilizar os programas paira aprender a tocar a txalaparta, paira investigar a txalaparta ou paira crear novas formas de tocar a txalaparta. E paira facer poesía co ritmo da txalaparta, por exemplo".
A continuación, realizaron una demostración co programa da Txalaparta Dixital e tocaron a txalaparta cun computador en parella, improvisando para que o público poida escoitar con que ritmo responde o computador.
Teknopolis ofrece unha reportaxe sobre o proxecto.