Segundo un traballo publicado pola revista Science, o feito de que aos poucos días do seu nacemento os ratos críos sufran tensións afecta a longo prazo. De feito, han visto que os ratos que sufriron unha tensión prematura na idade adulta son máis sensibles a situacións estresantes e con maior risco de depresión.A investigación serviu paira esclarecer o mecanismo molecular que subxace.
Paira provocar unha tensión prematura, os ratos recentemente nados foron separados da súa nai durante 2-4 horas e recibiron una atención desordenada da súa nai. Cando na súa madurez enfróntanse a situacións estresantes, descobren que quen sufriron a tensión nun principio evitaron as relacións sociais e quedaron inmóbiles ante situacións difíciles. Por exemplo, cando lles pon ante unha situación que lles obriga a nadar, quedan imposibles de avanzar.
Había investigacións previas que demostraban que a tensión cedo aumenta a longo prazo o risco de depresión, tanto coas persoas como con outros animais, pero non estaba claro que pasaba no seu cerebro. Este estudo demostrou que esta tensión altera a regulación dos xenes na zona tegmental ventral do cerebro, que está implicada no estado de ánimo e a depresión. De feito, a concentración do factor de transcrición Otx2 diminúe, o que inflúe na expresión de 6 xenes.
Cando aos ratos sen tensións transformóuselles intencionadamente a concentración do factor de transcrición Otx2, observouse que a diminución da concentración de Otx2 fixo máis sensibles á tensión biolóxica, coma se sufrisen unha tensión precoz, mentres que o aumento da concentración reduce as consecuencias desta tensión inicial da vida. Por tanto, os autores do traballo sinalaron que comprender o mecanismo de regulación de Otx2 podería axudar a idear formas de reducir o impacto dos sinistros que poden producirse no inicio da vida.