Un equipo de investigadores da Universidade de Harvard desenvolveu células do corazón das ratas nunha superficie de polímero (polidimetilsiloxano) e conseguiu mover as capas celulares formadas como as fibras dun corazón normal, é dicir, contraelas e relaxalas. Os tecidos cardíacos foron criados varias veces antes, pero até agora ninguén conseguira imitar o movemento dun corazón. Ademais, os tecidos xerados han podido ser cortados e modelados con facilidade. Dependendo da aparencia que lles deron, conseguiron moverse dunha ou outra maneira: por exemplo, avanzar contraendo e relaxándose nunha solución, como un peirao.
Una vez iniciado o experimento, o obxectivo era o desenvolvemento de tecidos que permitan o seu uso en medicamento, e agora, dado o funcionamento do tecido, pretenden darlle moitos máis usos, como imitar os movementos de natación dalgunhas especies extinguidas, substituír as lombrigas por cebos de pesca, e realizar microrrobots que viaxan por si mesmos a través do sistema circulatorio paira a súa eliminación en caso de obstrución.