Litio-ioizko baterien garapenak ondorio zuzenak izan ditu teknologiaren merkatuan: nabarmen ugaritu dira gailu eramangarriak eta ibilgailu elektrikoak. Baina bateria horien hazkunde azkarrak agerian utzi du, era berean, litioa, kobaltoa eta bestelako baliabide mineral mugatuak erauzteak ingurumen-arazo larriak sor ditzakeela, eta, hortaz, ez dela etikoa. Bestetik, litio-ioizko baterien ehuneko txiki bat baino ez da birziklatzen. Texas A&M Unibertsitateko hainbat kimikarik bateria etikoagoak garatzeko proposamena luzatu dute: bateria organikoak sortzea, metalik gabekoak. Eta jada sortu dute lehenengo prototipoa.
Bateria berritzaile horietan, metalak erabili beharrean, kate polipeptidikoak erabili dituzte. Kate horietan talde aktibo modura biologenoak eta nitroxido-erradikalak lotu dituzte, anodo eta katodo gisa funtzionatzen dutenak, hurrenez hurren. 37,8 mA h g-1-eko karga-ahalmen maximoa lortu dute bateriok.
Azido glutamikoan oinarritutako kate polipeptidikoak sortu dituzte, kloro- edo alkinilo-taldeak gehituta, erredox-aktibitatea izan dezaten. Ikertzaileek adierazi dute material organiko aktiboak egonkor mantentzea lortu dutela, bateria funtzionatzen ari den bitartean, eta, ondoren, baldintza azidoetan jarrita degradarazi daitezkeela: kate polipeptidikoak berriz ere aminoazido bihurtzen dira, beste degradazio-produktu batzuekin batera. Badirudi, beraz, birziklagarriak izan daitezkeela, eta litio-iozko bateriek baino segurtasun-arazo txikiagoak eragingo lituzketela.
Bateria organikoak garatzeko lehenengo urratsa baino ez da, erronka teknologiko handiak baitituzte etorkizunera begira: besteak beste, material aktiboa ez dadila disolbatu eta bateriaren ahalmena handitzea.
Elhuyarrek garatutako teknologia