Si cúmprense as previsións da NASA, cando o 26 de setembro as 21:14 CET (é dicir, as 01:14 do 27 de setembro) a misión DART chegará ao momento máis crítico. É entón cando a sonda choca contra a súa diana: Asteroide Dimorphos. O obxectivo é medir o material que liberará o choque do asteroide, xa que del depende a desviación da órbita. E este é precisamente o obxectivo final, probar o sistema de desvío da órbita dos asteroides para utilizalos nun futuro con asteroides ameazantes que poidan chocar contra a Terra.
Por tanto, a misión DART é unha proba porque o asteroide Dimorphos non é unha ameaza para a Terra. Con todo, o seu tamaño e localización son ideais para recoller os datos do choque e extraer conclusións para protexerse das ameazas futuras, polo que foi elixido.
Dimorphos orbitan outro asteroide maior chamado Didymos e calculan que a distancia entre ambos diminuirá debido ao choque. Dimorphos ten 160 metros de diámetro e Didymos 780 m. No momento do choque atópanse relativamente preto da Terra: 11 millóns de km.
A DART é 100 veces menor que Dimorphos e enfróntase. Non o poderá destruír, pero espérase que cambie a velocidade de Dimorphos nun 1%. As imaxes do choque serán recollidas mediante a cámara DRACO da sonda. Doutra banda, hai uns días liberouse o satélite LICIACube que levaba a sonda e encargarase de recoller máis imaxes e datos. Por suposto, tamén se fará un seguimento desde a Terra, tamén a través do telescopio James Webb.
O proxecto de desvío non finalizará. De feito, dentro de catro anos a ESA lanzará a misión Heras para investigar de primeira man os dous asteroides, o cráter provocado pola sonda DART e a órbita de Dimorphos.