Rede de araña
Nas cidades da Comunidade Autónoma do País Vasco, a miúdo vemos levantadas as beirarrúas e estradas como consecuencia da escusa de introducir un tubo ou outro. Nestes últimos “levantamentos” escoitouse que se estivo introducindo a fibra óptica, pero hai poucas persoas que saben paira que se fixo ou que intencións hai sobre a fibra óptica.
Dicir que paira o outono deste ano en Bilbao, Vitoria-Gasteiz e Donostia-San Sebastián os diferentes servizos que ten o Goberno Vasco van quedar conectados por fibra óptica non vai ser moi representativo paira moitas persoas. Dicir que dentro dun par de anos a fibra óptica chegará ás empresas é abrir novas oportunidades paira as empresas, desde procuras de datos, transmisións de información, vendas de produtos, etc., o que significa algo paira a empresa. Por último, dicir que dentro de catro ou cinco anos chegará até as nosas casas, e paréceme que estaremos ante unha revolución como cando se inventou a escritura.
A rede de fibra óptica, comparada coas redes convencionais de cobre, diferénciase entre aproveitar a velocidade da luz e evitar a obstrución da información, é dicir, facer circular a información pola autoestrada.
Cando chegue a fibra óptica até os fogares, poderase conectar o teléfono, a televisión e o computador (ou dispositivo que cumpra tres funcións). Por tanto, ao falar do teléfono poderemos ver ao interlocutor nun monitor; teremos á nosa disposición decenas de cadeas de televisión e a película e/ou espectáculo que queiramos visualizarase sen magnetoscopio; nos bancos de datos poderanse consultar facilmente dicionarios, enciclopedias ou libros electrónicos que se desexen; poderanse realizar as compras ou as relacións bancarias desde casa por computador; etc.
O pago destes servizos será similar ao que se realiza actualmente con gas, é dicir, á entrada da vivenda haberá un contador de información e a base de pago será o número de bits que marque o contador.
Ademais de na Comunidade Autónoma do País Vasco, cada vez máis lugares do mundo emprenderon o mesmo camiño e é de xustiza dicir que cara ao ano 2000 nosa Terra terá a forma dunha rede de arañas. Preocúpame que se poida acceder á maior parte do que está a circular nesa rede. Se os produtos representativos da cultura vasca non circulan por esta rede, utilizaremos unicamente produtos estranxeiros, polo que podemos atoparnos no limiar da colonización cultural.
Para que isto non ocorra, é necesario crear empresas vascas que ofrezan os servizos anteriormente mencionados, á vez que se debe formar nesta nova industria, a da información, que vén xente. Paira iso, considero que a administración considera a industria da información como un sector industrial, e que a organización dos plans de apoio e promoción necesarios é un reto estratéxico.
Parece que estamos nunha boa posición paira competir nunha nova industria que nos está aparecendo con forza nesta quenda, xa que teremos a infraestrutura física configurada. Ademais, non dubido de que o liderado neste sector suporía mellorar posicións noutros sectores.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
