David Padwa, xefe da expedición ao Everest, afirma: Salvou a vida de dous amigos que sufriron graves problemas de edema pulmonar.
O saco pesa 5 quilos e está fabricado en nylon recuberto de poliuretano. O montañeiro que comeza a padecer una enfermidade de altitude non ten máis que meterse no saco. Outro montañeiro enche o saco de aire mediante unha bomba e aumenta a presión interna. A pesar de que o saco se atopa a uns 4.000 m, aumentando a presión pódese alcanzar una situación de 2.000 m.
O saco proporciona comodidade e seguridade ao paciente ata que baixa. No modelo actual é necesario bombear aire continuamente ao interior do saco paira manter o nivel de óxido de carbon(IV) sen elevar á medida perigosa. Dez golpes por minuto son suficientes.
No entanto, están a levarse a cabo os estudos de preparación de absorbentes químicos e das vías de xeración de osíxeno que eliminarán o exceso de dióxido de carbono do saco. Preténdese que o saco sexa útil sen bombear aire.