Bioética na investigación de medicamentos e intereses das industrias farmacéuticas
O impacto da industria farmacéutica no gasto sanitario é cada vez maior. O Ministerio de Sanidade acusou recentemente á industria farmacéutica de aplicar un sobreprezo aos novos tratamentos. Por exemplo, o director da Dirección Xeral de Farmacia e Produtos Sanitarios indica que algúns novos medicamentos aprobados en Europa paira o tratamento do cancro comercialízanse a un "prezo moi alto", tendo en conta que nalgúns casos ofrecen "melloras case inapreciables" respecto dos tratamentos anteriores.
Non é necesario ser un experto na materia paira darse conta de que a investigación e o desenvolvemento de medicamentos están suxeitos a unhas tensións impostas pola industria. As tensións xeran dilemas éticos de gran importancia que non só afectan á economía do sistema, senón que, desgraciadamente, tamén afectan aos pacientes.
Si estes dilemas parécennos preocupantes paira a nosa sociedade, deberiamos analizar cal é a situación nos países empobrecidos, onde en moitos casos o aumento do prezo dos medicamentos implica que estes sexan inaccesibles paira a maioría dos cidadáns deses países.
Industria farmacéutica: beneficios e investimentos
A industria farmacéutica é un dos sectores máis rendibles do mundo e conseguiuno, sobre todo, limitando os seus intereses. É dicir, impulsou a investigación das enfermidades dos países desenvolvidos, deixando de lado as enfermidades dos pobos non rendibles, mellor devandito, as enfermidades dos pobos en desenvolvemento.
A industria farmacéutica non só resolve problemas de carácter sanitario, senón que uno dos seus intereses máis notables é a procura de solucións paira problemas “rendibles”. Xorde así un dilema ético. A industria ten que conseguir melloras na saúde, pero paira obter beneficios ten que investir en zonas rendibles, o que en moitos casos supón fuxir de territorios máis pobres. A industria farmacéutica, como calquera empresa, é una organización con ánimo de lucro que ten como obxectivo o ámbito da saúde. En concreto, trátase de empresas dedicadas á investigación, desenvolvemento, produción e comercialización de produtos terapéuticos e de diagnóstico. Por suposto, os investimentos que realiza a industria farmacéutica deben xerar beneficios que permitan avanzar na investigación e desenvolvemento de novos medicamentos. Esta é una das razóns polas que, desgraciadamente, aínda existen as chamadas enfermidades esquecidas. Son enfermidades que van desde Malaria até a úlcera de Buruli e provocan cada día máis de 35.000 mortes. Este tipo de enfermidades prodúcense principalmente en países pouco desenvolvidos, sen tratamento ou con tratamentos inadecuados por toxicidade, problemas administrativos ou resistencias.
En xeral, a industria farmacéutica non pode investigar en enfermidades sen recuperar gran parte do investimento. Pero, canto inviste a industria farmacéutica na investigación de novos medicamentos? Normalmente, a industria dedica un 15-19% dos seus beneficios á investigación, mentres que o maior investimento realízaa en mercadotecnia de produtos. Proba diso son os datos obtidos das vendas das 10 grandes empresas farmacéuticas multinacionais. Nos últimos anos, os beneficios logrados coas vendas (17%) foron superiores á cantidade utilizada en investigación e desenvolvemento (14%), mentres que os custos de comercialización e mercadotecnia foron moi superiores (até un 35%). Destes datos conclúese que os custos de investigación e desenvolvemento son só una pequena parte dos orzamentos das empresas farmacéuticas fronte aos utilizados na comercialización e administración. Por tanto, xustificar o alto prezo dos medicamentos coa necesidade de recuperar diñeiro paira investir en investigación é só una escusa.
Sectores de interese paira a industria farmacéutica
A publicidade de novos medicamentos é un factor crave paira o éxito. Un dos obxectivos da industria é acurtar o tempo de introdución das innovacións farmacolóxicas no medicamento xeral. O dilema ético que se expón ante esta situación, con todo, non é o resultado dunha maior ou menor xeración de riqueza, senón que os principais factores do dilema son como se consegue, que recursos utilízanse e como se distribúen ou se utilizan os beneficios obtidos. As estratexias que utiliza a industria farmacéutica paira facer fronte á competencia existente no mercado farmacéutico incluiríanse nela. En moitos casos, as empresas farmacéuticas protexen as súas marcas e esquecen que o seu interese principal debería ser a saúde. A isto hai que engadir que nos últimos anos os gastos de mercadotecnia e investigación creceron sen aumentar o número de novos medicamentos. Isto agrava a competencia entre as industrias do sector, polo que se está empezando a superar nalgunhas circunstancias a liña que separa legal e non legal, mesmo ética e non ética.
Recursos publicitarios
A publicidade é o medio máis utilizado polos laboratorios farmacéuticos paira aumentar os seus beneficios e aumentar o seu nome. A promoción de produtos busca principalmente incrementar as vendas a curto prazo. As empresas farmacéuticas diríxense cada vez máis á mercadotecnia farmacéutica e utilizan cada vez máis recursos paira iso, xa que a industria farmacéutica pode investir máis dun terzo dos seus beneficios na promoción dos seus produtos.
Paira manter baixo control a publicidade de produtos farmacéuticos por toda Europa estableceuse o Código de Boas Prácticas paira a Promoción de Medicamentos. Nela recóllense as normas de promoción, así como todas as actividades de información e comercio que realiza a compañía farmacéutica, co fin de potenciar a prescrición médica, a dispensación de medicamentos, a venda e o consumo de medicamentos. A Federación Europea de Asociacións e Industrias Farmacéuticas (EFPIA) aprobou este código paira asegurar que a información que proporcionaba a industria sobre os medicamentos fose correcta, precisa e obxectiva e poder tomar decisións razoables en canto ao seu uso.
A industria farmacéutica utiliza diferentes medios paira a promoción, entre os que destacan os anuncios en publicacións médicas, publicidade postal, visita médica tradicional, reunións sobre información científica de novos medicamentos (congresos) e promoción de reunións científicas. En ocasións utilízanse prácticas antiéticas. Por exemplo, o pago directo a profesionais sanitarios por cada medicamento prescrito, campañas publicitarias de determinadas enfermidades e prácticas comerciais ilegais paira facer fronte á competencia entre empresas.
Una vez coñecida esta realidade, é xusto pensar que a información que proporcionan os laboratorios farmacéuticos inflúe notablemente nas percepcións e opinións dos médicos á hora de prescribir. Se non fóra así, as compañías farmacéuticas non investirían tantos recursos nestas prácticas.
Estratexias paira incrementar as vendas
Nalgúns casos denunciouse que a industria farmacéutica ha tratado de 'producir' algunha enfermidade paira mellorar o mercado, é dicir, que ha medicalizado' os procesos normais da vida e converteuse nun problema médico. Un caso de novas patoloxías impulsadas desde a industria foi a "disfunción sexual feminina". Diversas compañías farmacéuticas organizaron una reunión de especialistas financiados paira dar a coñecer esta 'patoloxía'. Esta manipulación de criterios médicos, acorde con intereses comerciais, foi denunciada na revista British Medical Journal. En moitos casos trátase de seducir á xente para que acuda ao médico cando ten síntomas pequenos ou non recoñecidos. É dicir, a produción de medicamentos paira persoas sas e, por tanto, a venda dos mesmos en todo o mundo é a forma de actuar destas empresas. Noutros casos, a invención ou promoción de enfermidades non foi o único obxectivo; por exemplo, atrevéronse a rebaixar os límites do colesterol ou da tensión arterial para que máis persoas considérense enfermas.
Outro exemplo das estratexias que utilizan as empresas farmacéuticas é a comercialización de novos produtos, aínda que en realidade non existen vantaxes terapéuticas en comparación con medicamentos antigos. Coñecidos como me-too drugs ('fármacos de imitación'), o 77% dos novos medicamentos que se comercializaban en Estados Unidos a principios deste século eran medicamentos me-too. Denomínase me-too drug á modificación da parte máis pequena dunha molécula dun medicamento existente paira a súa comercialización como novo medicamento. Os laboratorios utilizan a estratexia de comercialización de medicamentos me-too paira alargar a patente dun medicamento en perigo de extinción. Desta forma conseguen atrasar o vencimiento da patente do medicamento e evitar a comercialización da versión xenérica, conseguindo así un maior beneficio. De feito, moitos novos medicamentos son só medicamentos de sempre, pero, como a lexislación actual permite, conseguen comercializar a pesar de non ter diferenzas cos existentes no mercado. Exemplos de medicamentos me-too poden atoparse en moitos grupos terapéuticos, como axentes de redución do colesterol, antidepresivos ou anti tensión alta.
Con todo, hai que ter en conta que a industria farmacéutica desempeña un papel fundamental na promoción da saúde e, ademais, é lóxico pensar en sacar proveito a quen investiu en investigación, do mesmo xeito que o resto de empresas. De non dispor duns ingresos mínimos, quedaría a expansión e non se obtería o beneficio necesario paira realizar novas investigacións e desenvolver novos medicamentos.
Valoración de boas prácticas
Todas as empresas deben actuar de forma ética tendo en conta as consecuencias dos seus comportamentos. Valórase cada vez máis o esforzo das compañías farmacéuticas por facilitar o criterio dos medicamentos esenciais en todo o mundo, así como o esforzo realizado por estas empresas na investigación de tratamentos de enfermidades esquecidas.
Así, a Fundación Access to Medicine elaborou unha listaxe cos laboratorios farmacéuticos que comezaron a colaborar nestas situacións. O obxectivo desta idea é chamar a atención do resto de empresas para que participen na iniciativa. Por outra banda, a Fundación encárgase de informar os gobernos, investigadores e organizacións non gobernamentais sobre as industrias farmacéuticas, paira facilitar a procura de socios adecuados e, na mesma liña, paira estender a posibilidade de medicamentos a todo o mundo.
O dereito aos medicamentos esenciais é un problema que nos confunde a todos, polo que é importante a colaboración interinstitucional. Aínda que os laboratorios farmacéuticos son os principais axentes nesta materia, non son os únicos responsables.
Bibliografía
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
