Surf na onda da tecnoloxía
A empresa Olatu está situada en Oiartzun, nun lugar rodeado de montes. Alí producen as táboas de surf da coñecida casa Pukas. Entre os seus clientes destacan os surfeiros máis punteiros e, aínda que fabrican as táboas máis avanzadas e modernas, o proceso produtivo é case exclusivamente artesanal.
En certa medida, o caso de Tecnalia é inverso. Situado no Parque Tecnolóxico de Miramón (Donostia), desde onde se divisa o mar, aínda que pouco lle importa, xa que o seu traballo non está directamente relacionado co mar. De feito, o pavillón de Tecnalia está dominado por robots. Pero hai un par de táboas de surf contra unha parede.
E en Tecnalia encargouse do proxecto a Urko Esnaola. Esnaola, ademais de estar especializada en robótica, é surfeiro, un proxecto que permitiu axuntar o interese profesional e persoal. "De paso aprendín unha chea de cousas que non sabía do surf", di Esnaola. "Una das cousas máis importantes da táboa é como responde as forzas exercidas. Por exemplo, una das características máis comentadas polos surfeiros da táboa é o flex, é dicir, a resposta da táboa ás forzas longitudinales. Pero mesmo cando se fala deste tipo de cousas, sempre se basean en sensacións subxectivas. Nós propuxémoslles converter esas sensacións en números".
Sensacións, número
Así, paira medir as forzas que se pon no taboleiro e os seus movementos, decidiuse colocar sensores dentro da táboa. Así naceu Surfsens. "Pasamos moitas horas entre o shaper de Pukas e nós paira decidir que sensores colocar, onde, como… e fixemos moitas probas", confesou Esnaola.
A táboa Surfsens dispón no seu parte inferior de sensores de galga extensométrica paira medir a deformación, como flex e torsión. Iso non era suficiente. Esnaola explica que ademais nos interesaba coñecer os movementos da táboa paira saber que é o que funcionan en cada manobra, por exemplo, cando facedes un cut back (o xiro que se realiza paira volver á espuma despois de escapar da zona de rompiente da onda), ou ao coller a velocidade, ao baixar a onda… Paira iso incluímos una electrónica con acelerómetros, giroscopio, agulla e GPS integrados".
Por último, necesitaban saber onde e con que forza o surfeiro, e paira obter estes datos instaláronse sensores de presión. A táboa inclúe un computador paira controlar os datos de todos estes sensores, una batería e una antena WiFi paira enviar os datos a un computador. "Cando o surfeiro está na auga, o computador do interior da táboa garda os datos na memoria e transmítense ao computador exterior una vez extraídos da auga", precisou Esnaola.
Uno dos grandes retos era o peso. As táboas pesan aproximadamente 2,5 kg e Surfsens non podía pesar moito máis. Por tanto, Tecnalia realizou un gran esforzo paira reducir o peso dos elementos electrónicos. Finalmente, os compoñentes electrónicos han conseguido pesar 600 g, pero os de Pucas tamén alixeiraron os materiais da táboa, polo que esta non é máis pesada que a normal.
Segundo Ignacio Abaitua de Poboa, "Surfsens é algo máis pesado que a táboa normal, pero ten bo comportamento. Surfeiros de alto nivel probaron: Aritz Aranburu, Hodei Collazo, Mario Azurza, Kepa Aceiro... polo menos eles quedaron moi satisfeitos. E é que paira eles é emocionante ver nun computador que comportamento tiveron na auga, comparar os datos dun co doutro... Todos queren coñecer os seus resultados".
Uso de datos
Ademais dos surfeiros, Abaitua sinalou que os datos son analizados con detemento polos shaper: "Surfsens vai ser moi útil paira facer novos modelos, xa que en lugar de probar e fallar como sempre, poderemos basearnos en datos científicos. Por exemplo, agora sabemos que zona da táboa sofre a torsión, onde convén ser máis flexible e máis resistente… e en función diso, e tendo en conta o que o surfeiro quere, o shaper pode moldear os materiais e a aparencia paira conseguir a táboa máis adecuada".
Esnaola reafirma o devandito por Abaitua: "Terminamos a primeira fase do proxecto coa táboa e agora estamos na segunda. Nesta fase, aproveitando a presenza de bos surfeiros na nosa contorna, queremos experimentar con eles paira obter datos significativos. Por exemplo, pediremos a un que faga sempre a mesma manobra en todas as ondas que tome un día, e así, una vez que teñamos os datos, poderemos sacar conclusións".
Entre os seus obxectivos destaca a realización do mapa de puntos críticos da táboa, é dicir, coñecer que puntos funcionan en cada manobra. Con esta información esperan saber que material é conveniente utilizar en cada zona da táboa. "Iso sería una pequena revolución porque agora non se fai así", afirmou Esnaola.
Ademais, paira mellorar en materiais, en Tecnalia tamén se está traballando noutra liña. En concreto, adoptaron unha chea de táboas proporcionadas por Pucas, de diferentes formas, tamaños e modelos, e impuxéronlles forzas intersticiales paira identificar os puntos máis débiles. Esta información unirase á obtida cos surfeiros na auga e utilizarase paira mellorar as táboas.
Non é este o único obxectivo. De feito, Esnaola cre que Surfsens tamén pode ser utilizado paira mellorar a técnica dos surfeiros: "Estamos a pensar en engadir á táboa intelixencia artificial, é dicir, algoritmos de aprendizaxe. Das probas realizadas co taboleiro por surfeiros profesionais xerariamos modelos, co que o non profesionais teriamos una ferramenta paira mellorar a nosa actividade, xa que a propia táboa diríanos, por exemplo, que fixemos mal e que debemos facer paira mellorar a manobra".
Paira avanzar neste camiño, Tecnalia e Pucas teñen un gran interese na onda artificial. En opinión de Esnaola sería marabilloso poder tomar sempre a mesma onda paira ter condicións de laboratorio e ter bos resultados. "Porque no mar non hai dúas ondas iguais, polo que é imposible que os experimentos se realicen nas mesmas condicións", afirma Esnaola.
Así, os de Pucas xa se puxeron en contacto coa empresa Wavegarden. De feito, Wavegarden presentou o seu sistema de xeración de onda artificial na mesma época na que se presentou Surfsens. Por tanto, déronse os primeiros pasos de colaboración.
Ondas a medida
Aínda que Wavegarden atópase en San Sebastián, a primeira onda artificial realizouse nun fondo fluvial do interior de Gipuzkoa, concretamente en Aizarnazabal. O director técnico foi Josema Odriozola, quen asegurou que a súa onda "non ten parangón". E é que, fronte ás tecnoloxías que se utilizaron até agora, o que desenvolveron os de Wavegarden é totalmente novo.
Odriozola explicou que o seu sistema se caracteriza pola calidade da ondada que xeran, o gasto enerxético e, por último, a posibilidade de utilizalo en calquera contorna, mesmo en contornas naturais: "Até agora os sistemas instálanse nas piscinas. Ao carón destas piscinas acumulan un enorme volume de auga que logo soltan formando una onda. Por tanto, o aspecto e uso da piscina están moi condicionados. Con todo, podemos colocar o noso sistema en calquera lugar cun volume de auga constante, por exemplo, nun lago". Así o fixeron en Aizarnazabal.
A base do sistema é un mecanismo de tracción que impulsa a auga. Cando a auga chega ao bordo choca e volve en forma de onda. Uno dos elementos máis destacables é a pa impulsora da auga, que destaca polo seu "especial hidrodinámica", "similar ás ás dos avións". Pero para que a onda sexa apta paira facer surf é necesario que o fondo da lagoa deséñese correctamente e que o perfil da beira sexa o adecuado, xa que diso depende a forma da onda.
Como o deseño é tan eficiente, o consumo enerxético é tres veces menor que o doutras ondas, segundo Odriozola. Paira conseguilo tardaron moito tempo: "Son moitos os factores que inflúen na formación da onda: a pa que impulsa a auga, as formas de fondo e de arestas... E paira optimizalos tivemos que facer moitas probas, primeiro no computador, logo coas maquetas e finalmente na lagoa. O problema é que un cambio dun 5% na profundidade do fondo, por exemplo, ten una enorme influencia no aspecto da onda, polo que tivemos que facer moitas probas paira conseguir un fondo adecuado".
Odriozola comenta que no mar tamén ocorre así: "Nós somos surfeiros e sabemos que cando a marea baixa, por exemplo, en cinco minutos as características da onda poden cambiar totalmente". Isto demostra a importancia das formas de bordo e fondo.
Deste xeito, crese que conseguiron un sistema idóneo paira crear una onda de calidade. "De feito, podemos crear una onda de calquera lonxitude", sinalou. "Por exemplo, una onda de 1,6 metros de altura, de 200 metros de percorrido, dura 20 segundos. O surfeiro, por tanto, ten todo ese tempo paira facer surf, e ademais o noso sistema xera dúas ondas ao mesmo tempo, a dereita e a esquerda.
Odriozola afirma que estas ondas poden ser paira profesionais. De feito, nove traballadores de Wavegarden son surfeiros, pero na fase final do proxecto chamaron a surfeiros profesionais paira dar os seus últimos toques. Por exemplo, Aritz Aranburu traballou con eles en numerosas ocasións e axudou aos de Wavegarden a lograr o equilibrio entre a facilidade e a forza da onda.
Con todo, non quixeron limitarse a surfeiros e profesionais. Así, realizaron probas con modalidades de bodyboard e longboard, nenos, adultos, etc. En definitiva, non se trata só de ofrecer un lugar paira adestrar a surfeiros que queiran mellorar a súa técnica, senón sobre todo de dar a oportunidade a calquera persoa que queira probar este deporte.
Ademais, consideran que o seu sistema será máis exitoso no interior que na costa, "aínda que a saturación actual dalgunhas zonas costeiras pode facer que tamén haxa demanda nos pobos costeiros", afirmou Odriozola. "Recibimos xa numerosas solicitudes de información, preto de 3.000, procedentes de moitos lugares do mundo: Estados Unidos, Australia, Brasil, Alemaña, Francia, España... Tivo una gran aceptación".
A pesar de estar satisfeitos co resultado que conseguiron, queren seguir mellorando. Paira iso puxéronse en contacto con varias empresas de enxeñaría paira colaborar. En busca da onda perfecta.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
