Practica deporte si, pero seguro
Coa fama de Indurain, son moitos os que compraron a bicicleta de montaña. O exercicio físico é sen dúbida a mellor terapia contra o sedentarismo, as patoloxías cardiovasculares, a hipertensión, o colesterol, a diabetes, a depresión e moitas outras enfermidades.
O deporte é un factor positivo paira a saúde, porque aumenta e mellora a calidade de vida, ademais de beneficiar ao aspecto psíquico. O principal problema do exercicio físico é o seu uso inadecuado como terapia, xa que pode empeorar as enfermidades que xa ten a persoa e mesmo causar lesións.
É tan perigoso facer deporte de cando en vez, sen pensar moito. E é que estes deportistas esporádicos normalmente non saben correr, nin pisar correctamente, nin saber a que altura debe estar o sillín da bicicleta, nin nadar, nin realizar un esforzo excesivo até asumir riscos incontrolados.
Sábese que o deporte e o exercicio físico inciden de forma significativa na mellora dos niveis de saúde. Isto ocorre a diferentes niveis: evita a aparición de hipertensión e diminúe o que xa existe, mellora o metabolismo dos lípidos e mellora os niveis de colesterol “bo”, reduce o risco de infarto e accidentes cerebrovasculares, prevén a diabetes e diminúe (o exercicio equilibra o metabolismo dos hidratos de carbono e evita a resistencia á insulina), detén a perda de masa ósea e aumenta a flexibilidade muscular na osteopsis. A nivel psicolóxico, as vantaxes do deporte son moi altas. As persoas con depresión, tensión ou ansiedade son as que máis se benefician da práctica deportiva.
Paira conseguilo, o deporte debe ser diario, regular e progresivo, do mesmo xeito que as duchas. A persoa debe mostrar paciencia e vontade e non desesperarse porque os avances son moi lentos. Empezar a dicir que non temos tempo non ten sentido, porque esas escusas soluciónanse cun pouco de imaxinación. Quen non ten tempo na súa casa paira facer un pouco de ximnasia mentres escoita a música que lle gusta durante un dez minutos?
Necesidade de cambiar hábitos
Entre nós son máis os que non fan exercicio que os fumadores. Sábese que paira os membros deste último colectivo é practicamente imposible deixar de fumar. Non é tan coñecido o resultado da última investigación publicada pola Escola de Saúde Pública de Harvard. Isto supón que a falta de exercicio ameaza máis do esperado a calidade de vida dos fumadores.
Non facer deporte é tan perigoso como fumar un paquete diario de cigarros ou ter un 20% máis de peso ideal. Tras 20 anos de estudo sobre o estado de saúde de 17.000 voluntarios, os expertos de Harvard destacan as seguintes actividades: camiñar cinco veces por semana durante media hora en pasos rápidos, xogar una hora en tenis dous ou tres veces por semana, nadar tres horas por semana, percorrer media hora en bicicleta cada día ou correr ou patinar tres veces por semana.
Que podes facer cando decidas cambiar os teus hábitos de vida? Paira una persoa adulta, o máis recomendable é saber que atopará diante antes de vestirse as zapatillas deportivas. O médico realizaralle un exame que valorará o seu estado de saúde e informará da súa aptitude paira o exercicio físico.
De todos os xeitos, paira empezar a practicar deporte, aínda que nunca o fixeches antes, non fai falta un exame médico exhaustivo. Basta con empezar aos poucos, con coidado e prudencia. Por exemplo, camiñando rápido, sempre até percorrer polo menos uns quince quilómetros ao longo da semana, ou facendo longas pesadas repetidas veces, sen que o corazón teña que subir o seu ritmo normal.
O médico opina que ten una ampla variedade de probas: exame ou exploración xeral, investigación do apoio-base, observación da columna, electrocardiograma de repouso, espirometría (paira valorar a capacidade pulmonar), proba de esforzo ou valoración da forza muscular. Mediante este exhaustivo exame médico, o especialista indicaranos o deporte máis apropiado paira cada un e a frecuencia necesaria na práctica deste deporte.
Pasos a seguir
Como norma xeral e á hora de realizar calquera exercicio físico ou deporte, hai que respectar tres fases. A primeira é a fase de quecemento, necesaria paira levar as pulsaciones e o ton muscular ao seu nivel adecuado. A segunda é a fase principal, é dicir, a fase do exercicio, a tonificación muscular ao comezo e despois da resistencia. Por último, hai una fase de arrefriado, é dicir, reducindo a actividade de volta ao descanso e chegando progresivamente á relaxación paira evitar contracturas e lesións.
As roupas de plástico e as pezas expresamente utilizadas paira adelgazar poden resultar prexudiciais que as favorables. De feito, con estas pezas non se queima graxa e provocan una maior sudoración, polo que pode producirse una deshidratación prolongada se non se recuperan adecuadamente os líquidos perdidos. En relación con iso, atopámonos cun erro ou falsa convicción moi xeneralizada de que si bebemos non se produce a perda de peso. Recoméndase beber durante e despois do exercicio. Hai que manter os niveis de auga de forma continua e cando isto non se consegue prodúcense accidentes como baixadas de tensión, lipotimias, cambras e golpe de calor.
O uso dunha indumentaria deportiva adecuada é fundamental. En canto ao calzado, recoméndase amortecer o peso do pé, ter adóitea flexible pero ben perfilada e, en función da actividade, fornecer aire cocido. É evidente que nas horas máis calorosas do día non hai que facer deporte, polo que hai que evitar o mediodía e as primeiras horas de tárdea.
E que deporte facer? Os exercicios máis recomendables son os que pon a “bailar” a grandes grupos musculares, sobre todo exercicio aeróbico, camiñar, golf, ir a trote, natación ou ciclismo. No caso do tenis e a pelota, se se xoga a dúas, as distancias que debe percorrer cada persoa son máis curtas e, por tanto, son actividades recomendables paira os principiantes. Pola contra, se se actúa de forma individual, o esforzo é máis duro, polo que deben considerarse inadecuados si a forma física non está no punto.
Se temos que dar una regra xeral, podemos traer a que nos deu o Dr. Juan Carlos Segovia da Escola de Medicamento Deportivo da Universidade Complutense de Madrid: “son recomendables paira o corpo os exercicios de longa duración e baixa intensidade que son os que máis afectan o metabolismo das graxas. En canto á duración, hai que empezar por quendas de entre quince e vinte minutos cada dous días, paira ir aumentando aos poucos en dous ou tres semanas paira chegar a unha hora. As persoas duns corenta anos deben axustar o exercicio ao ritmo do corazón, mantendo a marcha de 130 pulsaciones/minuto”.
Despois da calor inicial e se as cousas non se fan ben aparecerán agujetas. Tamén hai que controlar isto, porque non é certo que non haxa ningún logro sen dor en canto a forma física. O exercicio require un esforzo pero non ten por que causar dor. Si durante a actividade física xurdise dor, deixar de practicalo, xa que isto indica que se está facendo mal ou que se produciu algunha lesión.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
