Hubble Space Telescope: espectacular!
No primeiro número deste ano, entre os días 2 e 11 de decembro do ano pasado, e utilizando o repregamento espacial Endeavour, deuse a coñecer o esforzo da NASA por resolver a Telescope Hubble Space (HST). Tras a parada obrigatoria, o HST reincorporouse a finais de decembro. As primeiras fotos que se enviaron entón foron aplaudidas cando se presentaron en xaneiro aos astrónomos da American Astronomical Society. Algunhas delas son as que podedes ver xunto con estas liñas.
O primeiro que hai que mencionar foi, con todo, a habilidade dos astronautas que traballaron e a pulcritude do seu traballo. Debido ás condicións laborais, o maior temor centrábase nas avarías que podían producirse nos equipos de reparación de forma accidental. Como xa se indicou, todos os traballos consistiron no cambio de placas solares, a implantación de CUSTAR (Corrective Optics Space Telescope Axial Replacement), a ferramenta de enfoque e a modificación dos compoñentes do computador foron un éxito total. É máis, ao sufrir tan pouco as ferramentas durante as reparacións, os responsables do Telescopio tiveron que facer uns axustes moi pequenos paira enfocalas e volver polas a traballar.
As ferramentas máis importantes do HST son as dúas cámaras de campo WF/PC (Wide Field and Planetary Camera). No número de xaneiro decidiuse substituír o segundo (WF/PC II) por outro con mellor detector. Os resultados foron excelentes. Ao ver una estrela cun telescopio vese un pequeno disco rodeado duns débiles aneis.
A luminosidade dos aneis é só o 15% da estrela. Por tanto, a maior parte da luz (85%) diríxese ao anel central. Debido ao fallo do espello, o HST só enfocaba no disco central o 12% da luminosidade da estrela. As primeiras sesións demostraron que WF/PC II (cámara renovada) leva máis do 70% da luz ao disco central, é dicir, os seus resultados están moi preto dos teóricos.
As melloras comentadas anteriormente e os cambios en WF/PC II supuxeron un cambio radical na resolución dos HST. O telescopio terrestre pode velo perfectamente a unha distancia de entre 1.000 e 2.000 millóns de anos luz. WF/PC I, as imaxes da cámara non renovada de HST non perden calidade a pesar de duplicar as distancias anteriores, mentres que WF/PC II pode ver obxectos a 10.000 e 12.000 anos-luz. Entre outras cousas, as imaxes que tiñamos até agora das kuaseas mellorarán enormemente.
Por iso, os astrofísicos están ansiosos por iniciar un programa de medición da constante de Hubble que mide a velocidade de expansión do Universo. En opinión dos máis optimistas, os primeiros resultados poden ser paira finais deste ano, cos que se pode obter algunha aclaración sobre o problema de que o Universo é aberto ou pechado ou depende da xeometría.
En canto a outros instrumentos de observación que dispón o HST, pódese dicir o mesmo. Traballando con imaxes dirixidas por CUSTAR, os Faint Object Camera, Faint Object Spectrograph e Goddard High Resolution Spectrometer son seis veces os obxectos de menor luminosidade que podían ver antes.
Sen dúbida pódese afirmar que se conseguiu corrixir completamente o erro do espello dos HST. Ademais, por outras melloras técnicas, son mellores que as que ofrecía o HST cando se puxo en órbita o que nos ofrece actualmente, se non existise erro. Espectacular!
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
