Por primeira vez este ano organizáronse os Premios de divulgación científica por iniciativa de Elhuyar. Cando nos atrevemos a convocar a novos escritores e investigadores e atrevémonos/atrevémosnos a chamar como obxectivos que considerabamos socializadores do coñecemento científico. Con todo, pensando que esa idea podía ser demasiado ambiciosa, empezamos a buscar axuda, porque se sabe que traballou mellor que en solitario. Por tanto, sabendo que o apoio que axudaría a canalizar a idea de Elhuyar era imprescindible, dirixímonos á empresa CAF de Beasain.
Do mesmo xeito que na súa actividade profesional, CAF mostrou una actitude de alto nivel na normalización do eúscaro. Sempre disposta a axudar a conciliar a ciencia e o eúscaro, puxo as bases paira facer realidade o soño de Elhuyar. A partir de aí comezamos a traballar conxuntamente.
Empezando a recoñecer a verdade, diremos que tiñamos medo ante o novo reto. O propia atrevemento era una aposta bastante dura: Que repercusión terá? parabámonos. A medida que chegamos os traballos comezamos a relaxarnos, porque a resposta dos escritores tamén superou as nosas previsións máis optimistas: 26 artigos e 4 libros, a maioría deles de gran calidade.
O xurado reuniuse o 17 de novembro. A elección dos membros non foi fácil. A ciencia e a tecnoloxía, conscientes da necesidade de equilibrar ambas as áreas, necesitabamos “estrelas” capaces de coñecer as bases da divulgación e fixar criterios punteiros. Dicir que estamos orgullosos do conseguido non nos fai odiar as caras: investigadores, xornalistas e profesores de renome con experiencia de anos, valoraron os traballos e, tras un debate longo e denso, decidiron a quen dar os premios.
O 1 de decembro reunímonos en Donostia paira informarvos de todo isto. Foi una oportunidade inmellorable paira ver a moitos vellos amigos e paira falar con calma do camiño percorrido durante estes anos. Aí reunímonos os antigos socios e amigos da asociación Elhuyar, cos novos asociados a este proxecto. Puidemos comprobar que a semente que sementou fai 20 anos, segue dando os seus froitos. Porque o futuro está a facerse gran de gran.
Una vez analizados os traballos presentados aos Premios Elhuyar-CAF, os membros do xurado viron claramente que a maioría deles eran premiables. A linguaxe utilizada era fácil de entender na maioría dos casos e, como sabemos, é una condición indispensable paira a divulgación. Ademais, quixemos premiar a proxección do tema paira o futuro e a súa vinculación coa actualidade; si queremos que sexa algo na nosa contorna, creemos que é necesario que a divulgación científica plásmese nestas bases.
Terceiro premio (25.000 pts.) Ían Zaldua González foi o gañador da “Recepción de novas tecnoloxías: Introdución ao papel en Hego Euskal Herria (1755-1842)". Segundo o xurado, analizando a creación da industria papeleira, o autor propón una mellor comprensión das situacións económicas e tecnolóxicas actuais, baseándose nos cambios da época.
A moza Miren Gotzone Barandika Argoitia, que presentou o seu traballo "Deseño microestructural de cerámicos e cermets paira ferramenta", obtivo 50.000 pesetas, segundo premio a nivel de artigo. Neste caso, o premio debeuse ás características dos materiais denominados composites e á posibilidade de facilitar o seu uso. Tívose en conta, por outra banda, que é o resultado da investigación desenvolvida no propio País Vasco e que, a pesar da dificultade de comprensión do tema, está realizada de forma divulgativa.
Porque, desde unha perspectiva ampla e histórica, chega ao tratamento formal da ciencia. Porque demostrou un nivel científico avanzado e de proxección. E, por último, porque é un indicador directo e preciso da ciencia que se fai en Euskal Herria. De feito, una das primeiras investigacións máis importantes sobre a síntese do Taxol levouse a cabo na UPV/EHU e a iso asóciase o traballo que obtivo o primeiro premio a nivel de artigo: "Taxol: exemplo de dúas caras da natureza". Ao autor da mesma, José Javier Gracenea Zapirain, concedéuselle una "axuda" de 100.000 ptas. para que continúe traballando polo camiño descrito.
O libro de José Antonio Legarreta Iztueta, titulado "Materias e compoñentes da mesma", obtivo un accesit de 50.000 pesetas por un estudo ben dotado e un estudo divulgativo dos compoñentes da materia. O propio galardoado recoñeceunos que non foi tarefa fácil: o seu obxectivo era, desde as teorías máis enxeñosas até as partículas máis complexas, paliar un tema que puidese resultar pesado. Segundo o xurado, conseguiuno con mestría.
O mellor traballo presentado a nivel de libro foi o titulado "Ugal estratexia: o sexo no xogo evolutivo". Os membros do xurado decidiron por unanimidade premiar o esforzo do mozo Arturo Elosegi, un tema de fondo que pode ser de interese paira todos. A pesar da súa fácil comprensión, porque tamén pode satisfacer a curiosidade dos investigadores máis punteiros e porque o escritor compaxinou as súas achegas co primeiro premio de 600.000 pesetas.