Xunto ao vento do sur ... a tolemia dos cazadores de pombas
Aínda que normalmente non temos moita confianza no que din os prognósticos do tempo, hai xente que a partir de principios de outubro ouve máis a ollo: o grupo de cazadores de pombas. Coa esperanza de capturar un deses días nos que a pomba pasa ao longo do ano. E como as mellores batidas realízanse con vento sur, ao final do programa queren ouvir que iso é o que fará. Que hai deste animal que aparece no noso ceo todos o outono sen faltar?
A pomba torcaz (Columba palumbus) é a máis grande. Excelente ave de aspecto tan robusto e forte voo, cunha lonxitude de 40-42 cm. e un peso aproximado de 500 gramos. A súa cor é gris-azulado e presenta, tanto a ambos os dous lados do pescozo como nas ladeiras, liñas brancas marcadas. Ten peito avermellado, ollos amarelos e cabeza pequena. A cola longa con punta negra pode separarse si pode verse desde certa distancia. Os dous sexos son iguais. Os xuvenís, pola súa banda, son máis grises que os adultos e non presentan indicios de plumas brancas e verdes a ambos os dous lados do pescozo.
En canto á alimentación, as pombas torcaces aliméntanse ao longo do ano de hórreos e partes verdes e sementes das plantas. No outono, a dieta do animal está composta por sementes de piñeiro, haxa, aciñeira e carballo. A afección por comer as sementes mencionadas leva aos grupos de pombas a campos e campos, provocando o enfado dos agricultores.
A diferenza doutras aves, a pomba torcaz non se alimenta dunha dieta de proteínas animais nos primeiros días de vida. De feito, os adultos achegan aos cachorros un líquido similar ao leite dos mamíferos producidos no seu propio virapo de peito.
O niño é una estrutura relativamente débil formada por escarvadentes e estiércol construídos nas árbores, onde a femia pon dous ovos brancos a partir de abril. Os nenos e nenas naceron aos 17-19 días, cun desenvolvemento bastante atrasado, pero outros 20 días, poderán deixar o niño. Grazas a esta rapidez no desenvolvemento do chito, pode ter dous e tres postas, a última delas, a máis exitosa das colleitas de cimentos de fin de verán.
A pomba torcaz ten una ampla distribución por Europa, desde a península Ibérica e Marrocos até Escandinavia e Rusia. Aínda que non é moi común en Euskal Herria, en moitos países europeos a pomba torcaz é un animal tranquilo e abundante nos parques e xardíns de pobos e cidades, afeito nalgúns casos a comer da man. Que lonxe nos parece esa imaxe dese animal terrible e salvaxe que tiramos durante a migración!
Esta pomba, normalmente en grupo, obsérvase sobre todo durante a migración que pasa polo noso territorio, pero é sedentaria no sur de Europa, no Reino Unido, e en Holanda e Bélxica, onde pasa o inverno. Grazas aos aneis colocados nas pernas, a maioría dos 5-8 millóns de pombas que veñen ao sur da península Ibérica a invernar atravesando os collados dos Pireneos, procedentes de Escandinavia, noroeste de Rusia, Polonia, e de Alemaña, aínda que nos últimos anos téndese a pasar o inverno nos seus países de orixe.
Tras pasar o inverno alimentándose das landras de Toledo, Madrid, Estremadura, e dos castelos de encinar e alcornoque andaluces, a migración de primavera ou a contrapasa, controvertida, prodúcese en marzo, aínda que menos espectacular que en outubro.
A caza de pombas ten una gran tradición en Euskal Herria e cada ano miles de escopetas diríxense aos collados das nosas montañas coa esperanza de que algunha pomba chegue a casa. Pero o bulicio, a escusa e o son do disparo son moitas e poucas as pombas. Como todos os anos, a maioría das pombas van uns poucos días, ofrecendo nalgúns lugares un espectáculo marabilloso no que se cuantifican as que pasan. Por exemplo, no Observatorio do Sahara contabilizáronse en 1993 450.000 pombas, a maioría 350.000, que foron nun só día.
Os pasos de Sara e Etxalar son moi coñecidos, sendo a orixe da modalidade de caza a través de redes moi antiga.
O próximo outono, os cazadores de toda Euskal Herria tentarán adiviñar o tempo e a pomba do día seguinte. E si sopra o vento do sur… a tolemia predominará.
FICHA TÉCNICA Pomba torcaz Especie: Columba palumbusFamilia: |
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
