Unidade de reprodución asistida de Policlínica Gipuzkoa Unidade de últimas técnicas

En 1982, no Instituto Dexeus de Barcelona, desde o nacemento do primeiro probeta-neno do Estado, falouse e escrito moito sobre a reprodución asistida. A pesar de ser un tema moi estendido na sociedade, aínda quedan algúns datos de interese que paira moitos son descoñecidos e que é necesario coñecer ao redor da reprodución asistida.

Cada vez son máis as parellas que teñen que aproveitar a reprodución asistida paira ter os seus fillos. Este incremento débese a unha serie de cambios na sociedade.

Como xa se mencionou, aínda que o aumento do número de usuarios foi notable na evolución da reprodución asistida, a investigación neste campo do medicamento e o desenvolvemento das técnicas utilizadas han ido na mesma liña.

O grupo de traballo do Consultorio Xinecolóxico de Policlínica Gipuzkoa guiounos con explicacións detalladas sobre a reprodución asistida e os seus prognósticos de futuro.

O grao de consecución das técnicas empregadas na unidade de reprodución asistida de Policlínica Gipuzkoa é alto. Na actualidade, mediante estas técnicas, na unidade de reprodución asistida, garántense en gran medida resultados exitosos. En consecuencia, o número de embarazos que se obteñen mediante técnicas de reprodución asistida é practicamente igual ao número de embarazos normais.

Doutra banda, o grao de coñecemento e control sobre os embarazos simultáneos tamén aumentou considerablemente.

De feito, si nos inicios da reprodución asistida se socializó a idea de que os embarazos simultáneos xemelgos, triangulares e superiores podían aumentar considerablemente, na actualidade este risco atópase practicamente marxinado. En consecuencia, o número de embarazos simultáneos xerados pola reprodución asistida é moi reducido.

Ademais, nos casos de múltiples embarazos que se poidan producir, sempre a petición dos pais ou ante circunstancias especiais, aprobouse por consenso a utilización de técnicas de minoración paira reducir os embriones até ser xemelgos na asociación de unidades de reprodución asistida en España.

Con todo, estas técnicas de redución, sobre todo tendo en conta os criterios éticos contrapostos que poden xurdir, aínda só se aplican nalgunhas unidades asistidas a nivel estatal.

Consultorio Xinecolóxico Gipuzkoa

A unidade de reprodución asistida de Policlínica Gipuzkoa atópase no Consultorio Xinecolóxico da mesma. Os profesionais que conforman o citado consultorio, desde a súa posta en marcha até a actualidade, tratan de ofrecer una nova e moderna forma de ginecología de forma ininterrompida. Estes profesionais especializáronse e crearon un equipo capaz de afrontar as posibles patoloxías da muller.

Do nove médicos que compoñen o Consultorio Xinecolóxico, o responsable da dirección da unidade reprodutiva asistida é Jose Mari Gómez. Pola súa banda, o Director Xeral do consultorio é Alfredo Otalora, especialista en endoscopia xinecolóxica. O resto de unidades están rexidas por sete profesionais especialistas que se designan a continuación: A ecografía de Antonio Estomba, a ginecología xuvenil de Fátima Azkue, a menopausa de Fernando Cristóbal, a matrona Miguel Gabarain e Mertxe Maiztegi, a psicosexualidad de Mari Jose Ruiz e a unidade de enfermidades mamarias de Domingo Murgiondo.

Aínda que o centro principal do consultorio atópase en Policlínica Gipuzkoa, o Consultorio Xinecolóxico de Gipuzkoa, ademais de Donostia-San Sebastián, conta con consultorios en Arrasate, Eibar e Irun. A maioría das mulleres que se achegan son orixinarias de Euskadi, Logroño, Santander e Burgos.

A unidade de San Sebastián en contacto co Instituto Dexeus de Barcelona

A unidade de reprodución asistida de Policlínica Gipuzkoa mantivo desde a súa fundación una relación directa co prestixioso Instituto Dexeus de Barcelona. De feito, o médico fundador e xefe da unidade de San Sebastián, José Mari Gómez, foi tamén fundador da unidade asistida do Instituto Dexeus, onde José Mari Gómez recibiu a formación paira a súa especialidade no citado Instituto.

Antonio Estomba, especialista en Ecografía na unidade de Policlínica, do mesmo xeito que Jose Mari Gómez, foi formado no Instituto de Barcelona. Por tanto, Jose Mari Gómez e Antonio Estomba, o Instituto Dexeus, fundador do primeiro probeta-neno do Estado, tiveron una escola paira a súa especialidade. A formación profesional adquirida na Unidade de Donostia-San Sebastián faise útil, entre outras cousas, utilizando as mesmas formas de estimulación que utilizan no Instituto Dexeus paira a reprodución asistida.

Xunto aos dous médicos citados, a unidade de reprodución asistida está formada polo terceiro profesional, a bióloga Ainhoa Larrea.

Aumentando a necesidade de reprodución asistida

Na sociedade occidental recoñécese que o 15% das parellas en idade reprodutiva presentan problemas reprodutivos.

Fálase de esterilidad cando a nova parella non consegue o embarazo tras dous anos de relacións sexuais. Con todo, este período de dous anos depende da idade da muller. É dicir, se a muller que quere quedar embarazada ten una idade de 30 anos, ese prazo redúcese a 12 meses. Pola contra, se a muller ten máis de 35 anos, este prazo limítase a 6 meses.

Ao longo destes anos incrementáronse as parellas con problemas reprodutivos. En consecuencia, o número de parellas que non conseguen o embarazo una vez transcorridos os citados prazos vai en aumento. O aumento destes problemas viuse afectado directamente por unha serie de cambios sociais. Os principais axentes son dous, sendo o máis importante o relacionado coa idade da muller.

O primeiro motivo é o progresivo atraso da idade de maternidade da muller. Entre os 29 e os 35 anos a fecundidade feminina diminúe un 50%. Pola contra, nunha muller de 40 anos a fecundidade é da orde de 0. Este último dato non significa que nas mulleres maiores de 40 anos non se dean embarazos, senón que é máis difícil que cheguen ben ao final, xa que por unha banda os niveis de calidade dos óvulos diminúen e doutra banda hai máis abortos.

A segunda causa de aumento dos problemas de fecundidade é a diminución da calidade do seme. Investigouse que este descenso de calidade pode deberse principalmente á contaminación, a alimentación e as formas de vida.

Técnicas de reprodución asistida

Na unidade de reprodución asistida de Policlínica, cando non se logra o embarazo nos prazos anteriormente indicados, realízase un estudo especial ás parellas. Tendo en conta a importancia que van ter os resultados obtidos paira a parella, na actualidade na unidade de Donostia conseguiuse que o estudo estea finalizado entre un e dous meses.

Tendo sobre a mesa os resultados obtidos do estudo realizado ás parellas e una vez coñecidas as causas dos problemas reprodutivos, elíxese a técnica reprodutiva máis adecuada paira cada caso.

Na unidade reprodutiva de Policlínica Gipuzkoa utilízanse cinco técnicas de reprodución asistida. En todos os casos, fomentan a recuperación de óvulos e, sobre todo, realizan controis intermedios continuos de ecografía de alta resolución.

Na unidade de Donostia, una das técnicas de reprodución asistida máis utilizadas é a inseminación intermedia do seme masculino (IAC), a fecundación in vitro (FIV) e o método ICSI. A inseminación intermedia do seme obtido dun doante é cada vez menor.

Analicemos por separado as técnicas de reprodución asistida.

Indución de ovulación

O 20% das mulleres con discapacidade reprodutiva presentan problemas ováricos. A ovulación por tratamento hormonal favorece a formación de máis ovocitos nos ovarios. Así facilita a fecundación e, por tanto, o embarazo. Una
de cada dúas mulleres que utilizan esta técnica pode conseguir quedarse embarazada nun prazo de seis meses.

Inseminación artificial coa parella (IAC)

Esta técnica é una das máis utilizadas en parellas con pequenos problemas reprodutivos.

Mediante esta técnica incorpóranse ao ciclo de recuperación dos ovarios espermatozoides útiles no útero feminino.

Una de cada tres parellas que utilizan esta técnica pode conseguir un embarazo dentro dun ciclo de tratamento de entre catro e seis meses.

Inseminación artificial cun doante (IAD)

Esta técnica de reprodución asistida, cada vez menos utilizada, aplícase cando os problemas reprodutivos son masculinos. As
características desta técnica son similares ás anteriores. A única diferenza é que o fillo pertence ao doante.

Fecundación in vitro (FIV)

É una técnica que se utiliza en moitos casos de problemas reprodutivos tanto de mulleres como de homes. Mediante esta técnica téntase obter o maior número posible de óvulos da muller. Posteriormente, os óvulos son inseminados en laboratorio, "in vitro", a través do seme do home. Una vez conseguida a fecundación e confirmada a súa evolución, trasládanse ao útero da muller. O número de embriones que actualmente se traspasan do laboratorio ao útero da muller nunca supera o tres. A limitación do número de embriones garante en gran medida a baixa xeración de embarazos múltiples.

Técnica ICSI

A técnica ICSI aplícase a parellas con poucos espermatozoides. A través dela introdúcese un espermatozoide no laboratorio e introdúcese no interior dun óvulo, pasando posteriormente á muller. Esta técnica permite tamén quedar embarazada en casos con graves problemas de seme.

Poucos embarazos múltiples

Aínda que nos inicios da reprodución asistida se socializó a idea de que os embarazos simultáneos de xemelgos, triángulos e maiores podían aumentar considerablemente, na actualidade este risco atópase practicamente marxinado. As técnicas empregadas na unidade de reprodución do Consultorio Xinecolóxico garanten un alto grao de control e logro e o número de embarazos simultáneos xerados pola reprodución asistida é moi reducido.

A obtención de tres embriones por cada cen mulleres permitiría alcanzar un 30% de embarazos por ciclo. Dese 30%, o 85% corresponderían a embarazos dun embrión, o 13% a xemelgos e o 2% a triplos.

Nos casos de embarazos múltiples que se poidan producir, sempre a petición dos pais ou ante circunstancias especiais, aprobouse de mutuo acordo na Asociación de Unidades de Reprodución Asistidas de España (AECRA) a utilización de técnicas de minoración paira reducir os embriones máis que até ser xemelgos. Grazas a estas técnicas de redución conséguese reducir os embriones até ser xemelgos, o que aumenta considerablemente a probabilidade de que o embarazo chegue a bo porto. Con todo, estas técnicas de redución, sobre todo tendo en conta os criterios éticos contrapostos que poden xurdir, aínda só se aplican nalgunhas unidades asistidas a nivel estatal.

A importancia dos axentes psicolóxicos

Os profesionais do Consultorio Xinecolóxico destacan una característica que consideran imprescindible paira lograr bos resultados a través da reprodución asistida. A importancia dos axentes psicolóxicos na reprodución asistida. Dado que nesta evolución a parella vai sufrir momentos moi conflitivos, uno dos principais factores paira lograr bos resultados é a boa relación entre parellas e médicos da unidade reprodutiva.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila