Control de pureza (III): apertura e velocidade
Elhuyar Fundazioa
Neste apartado dáse conta das combinacións de diafragma e obturador mencionadas no OBTURADOR.
A película debe conter a cantidade de luz adecuada para que a imaxe sexa reducida de forma clara, evitando a sobreexposición e a subexposición.
En condicións normais de iluminación, non é moi importante utilizar a alta velocidade de obturación coa abertura adecuada ou viceversa. En ambos os casos, a película recibirá a mesma cantidade de luz, é dicir, terá a mesma exposición (un recipiente encherase coa mesma cantidade de auga durante un tempo breve, cun embude ancho ou longo e cun embude estreito).
No diagrama que acompaña a estas liñas podemos observar a relación entre as posicións dos diafragmas e as velocidades de obturación.
A combinación seleccionada depende do suxeito a fotografar e do resultado desexado.
Pero non sempre depende destas dúas condicións. En ocasións, a combinación entre apertura e velocidade vén determinada polo nivel de iluminación. É dicir, se hai moi pouca luz só será posible utilizar velocidades baixas (e grandes aberturas), e si hai moita luz, haberá que utilizar velocidades altas (e pequenas aberturas).
(Na próxima ocasión falaremos de como calcular a exposición).
Una vez elixida a exposición, débese decidir como se quere interpretar ao suxeito. Hai que ter en conta como se pode notar una zona con profundidade de campo e os movementos do suxeito e da cámara.
En leste diagrama podemos ver como combinar velocidade e apertura mantendo una exposición adecuada. Si a cada paso da escala de aperturas ségueselle a velocidade, a película recibe a mesma cantidade de luz. Por tanto, se o fotómetro (ou as instrucións da película) suxire algunha destas combinacións, pódese elixir calquera outra se se quere cambiar a profundidade de campo ou a pureza. Se só se modifica algunha das dúas variables (sen compensar coa outra), a exposición cambia. Por outra banda, existen velocidades inferiores (até 1 s) que non aparecen en leste diagrama e que se combinan da mesma maneira coa apertura.
En xeral, os mandos aparecen como os da imaxe. En ocasións, estes mandos adoitan ser aneis contiguos que, una vez elixida a combinación de ambos, desprázanse simultaneamente.
VOCABULARIO sobreexposición. Enténdese por exposición excesiva ao material sensible. Como consecuencia, aumenta a densidade e diminúe o contraste. subexposición. Trátase dunha exposición demasiado corta á imaxe fotográfica. Isto reduce a densidade e o contraste. exposición. Resultado entre a intensidade de luz e o tempo de exposición. O primeiro está controlado pola apertura do diafragma e o segundo pola velocidade de obturación. |
LEI DE RECIPROCIDAD Segundo esta lei: exposición = intensidade x tempo. Intensidade, cantidade de luz e tempo, sendo o intervalo no que esta cantidade de luz actúa sobre a emulsión fotográfica. Con todo, a sensibilidade das emulsiones fotográficas ten límites e falla desta lei (O ERRO DA LEI DE RECIPROCIDAD) nun tempo moi longo (por encima de 1 s) e curto (por baixo de 1/8.000 s). Por tanto, hai que ter coidado e utilizar nestes casos exposicións superiores ás teoricamente calculadas. Paira iso teremos que aumentar a intensidade ou o tempo. |
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
