Física das contraccións

Roa Zubia, Guillermo

Elhuyar Zientzia

uzkurduren-fisika
Ed. © Zoya Fedorova/350RF

As contraccións que se producen no útero durante o parto teñen a súa orixe no axuste eléctrico intercelular. A maior parte das células do útero son células musculares e outras poucas que as sustentan e axudan, aínda que son incapaces de xerar impulsos eléctricos. Investigadores de Francia e India descubriron que a oscilación eléctrica sincronizada causada pola contracción prodúcese a medida que ambos os tipos de células axústanse eléctricamente.

O utero non é como o corazón, non ten un foco de impulsos eléctricos e, con todo, ten un fenómeno similar ao latexado do corazón: as contraccións durante o parto, un impulso eléctrico, contrae o órgano paira axudar ao neno a saír.

A introdución de iones positivos nas células musculares xera un potencial eléctrico que produce pequenas oscilacións eléctricas en cada célula. Os científicos sabían que a conductividad eléctrica do útero aumenta a medida que se achega o parto. Pero paira provocar una contracción é necesario xeneralizar e sincronizar a oscilación eléctrica nun impulso eléctrico xeneral que atravesa todo o órgano.

O segredo é o axuste eléctrico de células adxacentes. A oscilación dunha célula sincronízase coa veciña, a parella coas células adxacentes e aos poucos vanse sincronizando grupos de poucas células. Logo, o conxunto de conxuntos, e finalmente, chega a ter todas as células do órgano. Nese momento prodúcese a contracción do útero.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila