Nos países nos que a vacinación é máis avanzada demostrouse que as vacinas son efectivas. Con todo, os científicos alertaron da posibilidade de que xurdan novas variantes que escapan ás vacinas. Paira predicir o alcance deste risco, un equipo internacional de investigadores desenvolveu un modelo que inclúe a transmisión do virus SARS-Cov-2, a capacidade de mutación, a eficacia das medidas non farmacolóxicas e a difusión da vacinación.
O grupo chegou á conclusión de que a vacinación non é suficiente paira impedir a creación de novas variantes de virus, e que é imprescindible manter as medidas non farmacolóxicas necesarias paira impedir a transmisión do virus até completar a vacinación.
O estudo, publicado na revista Scientific reports, destacou que tres son os principais factores que facilitan a aparición de variantes resistentes: una baixa taxa de vacinación, una alta intensidade e una taxa de mutación máis rápida. No outro extremo, o risco de mutación desaparece case por completo, mantendo as medidas non farmacolóxicas até completar a vacinación. Con todo, os investigadores non son moi optimistas, xa que en moitos países a taxa de vacinación segue sendo moi baixa.
Eliminación non imposible
Doutra banda, realizouse unha análise comparativa das infeccións por virus de poliomielitis, baztanga e covid-19 con factores técnicos, sociopolíticos e económicos, chegando á seguinte conclusión: “a erradicación é viable en todo o mundo”.
O estudo foi dirixido por investigadores da Universidade de Otago Wellington, en Nova Zelandia, e foi publicado na revista BMJ Global Health. Segundo eles, a eliminación do SARS-CoV2 é máis fácil que o virus da poliomielitis e moito menos que o virus das vexigas.
Baztanga deuse por desaparecida en 1980 e dous do tres serotipos que provocan poliomielitis desapareceron en todo o mundo.
No caso do SARS-CoV-2, os investigadores consideran que paira conseguilo é fundamental asegurar a alta aceptación da vacina e responder adecuadamente ás diferentes variantes do virus, sen esquecer un punto crítico: reforzar a cooperación internacional fronte ao chamado “nacionalismo das vacinas” e non esquecer factores económicos e sociais.
En canto á persistencia do virus nos depósitos de animais, recoñécese que pode ser un problema, pero polo momento non parece que sexa grave.
Ademais, a diferenza das vexigas e a poliomielitis, subliñaron a eficacia das medidas de saúde pública no covid-19, e consideraron como exemplo algúns territorios asiáticos e pacíficos. Nelas conseguiuse manter baixo control o SARS-CoV2 durante moito tempo mediante medidas non farmacolóxicas, o que, segundo os investigadores, demostra que tecnicamente é posible eliminar este coronavirus.