Os neurocientíficos explicaron que os recordos se compoñen de elementos que se gardan nunha determinada zona do cerebro pero conectados entre si. É dicir, os recordos das experiencias vividas se codifican en redes neuronais. Por exemplo, a información sobre os lugares (onde) almacénanse no hipocampo e as emocións asociadas (que tipo) na amígdala e as conexións entre ambos.
Os investigadores centráronse nestas conexións e investigaron nos ratos se se poden cambiar. Paira iso utilizaron a optogenética. De feito, esta técnica permite transformar a actividade xenética das neuronas a través da luz, que xa se utilizou noutros experimentos relacionados coa memoria no propio MIT.
O experimento actual parte dun proceso probado anteriormente. Neste proceso, as neuronas do hipocampo son marcadas mentres se están producindo recordos, xerando una proteína sensible á luz. Así, cada vez que as neuronas marcadas actívanse a través da luz, o rato evoca o seu recordo.
Una vez feito isto, condicionaron a emoción que sentían cara ao lugar onde estaban os ratos, facendo vivir una experiencia agradable ou desagradable. Con todo, dous días despois cambiouse a situación e activáronse as neuronas marcadas, á vez que lles deron una experiencia contraria ao vivido no pasado. Por exemplo, si aos ratos machos facíanlles sentir medo nun lugar determinado, logo permitíronlles estar cunha femia de rato mentres lles activaban esas neuronas.
A continuación volveron ao lugar onde foron condicionados e demostraron que perderan a emoción inicial. Por exemplo, aqueles ratos machos xa non sentían medo naquel lugar onde lles ensinaron a ter o primeiro medo. Conseguiron cambiar a emoción do lugar.
O estudo foi publicado na revista Nature. Os autores, ademais de tratar a persoas con recordos traumáticos, consideran útil paira comprender outras enfermidades mentais.