Túnel da Mancha perforado
O pasado 1 de decembro un traballador francés e británico déronse a man na Canle da Mancha. A celebración oficial terá lugar o 25 de xaneiro do presente ano, coa presenza dos xefes de estado François Mitterrand e John Major.
Como é coñecido, a 50 metros por baixo do fondo mariño da Mancha están a perforarse tres túneles paralelos. O tramo central ou de servizo é o que acaba de finalizar e espérase que os outros dous túneles de tren de Gran Bretaña e Francia estean totalmente perforados este verán. Posteriormente, desde París e Londres comezarán no verán de 1883 os trens de alta velocidade e a viaxe entre as dúas capitais poderase realizar en tres horas.
No interior do túnel só circularán trens e levarán no interior dos mesmos automóbiles e camións. Os pasaxeiros viaxarán dentro do seu coche.
Estes tres túneles paralelos teñen una lonxitude de 50 quilómetros, aínda que no fondo do mar atópanse 38 quilómetros. Desde o punto de vista continental, na localidade de Sangatte atópanse o inicio dos tres orificios e o final da illa de Folkestone.
O túnel central é o que acaba de finalizar. Brigitte e Robbins (desde Sangatt e Folkeston respectivamente) comezaron a traballar desde hai tres anos en máquinas perforadoras xigantes. Brigitte adiántase virando a cabeza de case seis metros de diámetro. Esta máquina de 250 metros de lonxitude, conducida por láser, pesaba 470 toneladas. Grazas ás medidas tomadas por satélite, cando os buracos de ambos os lados uníronse en 50 quilómetros a diferenza entre eixos foi de só 50 centímetros.
A medida que avanzan as máquinas, o buraco protéxese con aneis de formigón, que suman un total de 700.000, e que pesan corenta toneladas cada un.
Á marxe das sete mortes accidentais ocorridas nas obras, o custo económico tamén foi en aumento. Aínda que inicialmente o orzamento era de 47.000 millóns de francos (850.000 millóns de pesetas), espérase que a conta paira a finalización das obras aumente até os 85.000 millóns de francos (dous billóns e medio de pesetas). De feito, os 28 millóns de pasaxeiros que se esperan que circulen cada ano tiveron que tomar medidas de seguridade superiores ás esperadas paira protexer aos pasaxeiros.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
