Literatura, estímulo paira o cerebro
Un traballo de investigación realizado no centro de investigación BCBL de Donostia demostrou que as figuras retóricas teñen capacidade de sugestión paira estimular a actividade cerebral. Os resultados foron publicados na revista NeuroImage.
En palabras do investigador de BCBL, Nicola Molinaro, "o resultado da investigación está relacionado co grao de abstracción necesario paira procesar figúralas retóricas. Oximorona é una figura así, por exemplo". A estrutura sintáctica de oximoro está formada por dúas palabras ou expresións de significado contrario. Por exemplo, noite branca. Ademais de Oximorona, na investigación utilizaron oracións equivocadas, neutras e pleonints (os nomes e amigos engaden expresividade pero non son necesarios), utilizando como suxeito o mesmo nome. Por exemplo: monstro xeográfico representación errónea, monstro solitario expresión neutra, monstro precioso oximorona e monstro terrible pleonintención. A continuación, mostráronse estas listas de parellas de palabras a persoas de entre 18 e 25 anos e, mediante o encefalograma, mediuse a actividade cerebral durante o procesamiento das manifestacións.
"A investigación demostrou que canto menos natural é a declaración, máis recursos necesita a esquerda ao lado dianteiro do cerebro paira procesar a expresión", explica Molinaro. A expresión neutra monstro solitario é a que require menos recursos paira procesar. O cerebro reacciona a 400 milisegundos despois de detectar una mala expresión do monstro xeográfico ao descubrir o erro. Pola contra, no caso da oximorona, 500 milisegundos despois da expresión percíbese na parte esquerda da parte dianteira da actividade cerebral, una parte do cerebro máis desenvolvida polo ser humano que calquera outra especie, que se relaciona coa linguaxe. No caso do pleonasmo, monstruoso, observouse que a actividade era maior que no caso da expresión neutra, pero menor que no caso da oximorona.
Á vista dos resultados do estudo, a BCBL decidiu ampliar a súa área de investigación. Molinaro, que xa empezou a utilizar resonancia magnética, quere recoller imaxes que mostran a actividade do cerebro cando se procesan figuras retóricas. O obxectivo final é analizar as conexións entre dous partes do cerebro que inciden de forma importante no procesamiento do significado: o hipocampo e a esquerda da fachada.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
