O proceso de evaporación dunha pinga de saliva inflúe directamente na capacidade de transmisión, sendo tres os factores que inflúen na evaporación: temperatura, humidade e tamaño da pinga. Así o analizaron investigadores do departamento de Enxeñaría Nuclear e Mecánica de Fluídos da UPV/EHU, estudando o comportamento dunha soa pinga, mediante simulación, en distintas características. O traballo foi publicado na revista Scientifics Reports e sinalan que a investigación pode axudar á toma de decisións en pragas como o COVID-19.
A capacidade de transmisión dun virus é un dos factores máis importantes a ter en conta no estudo das enfermidades infecciosas. Nos que se transmiten a través dos tánguitos das vías respiratorias, a transmisión depende da evaporación das pingas. Así, os investigadores quixeron saber cal é o comportamento dunha partícula de saliva con diferentes características ambientais.
Para iso desenvolveron unha simulación computacional baseada na dinámica de fluídos. A simulación realizouse en base á análise dunha soa partícula nunha área pecha. Para iso lanzaron pingas de entre 0 e 100 micras (ás de menos de 5 micras chámaselles aerosois) desde 1,6 metros de altura e tiveron en conta tres parámetros: temperatura, humidade e tamaño de pinga.
Os resultados indican que a temperatura e a humidade relativa afectan considerablemente á evaporación. O tempo de evaporación é maior cando a temperatura é menor, cando o diámetro da pinga é grande e hai moita humidade. Por exemplo, observouse que algunhas partículas grandes dunhas 100 micras poden permanecer no aire entre 60 e 70 segundos e transportarse a maior distancia. Por tanto, parece razoable, no caso do COVID-19, manter a distancia de seguridade de dous metros para reducir o risco de transmisión.
Os investigadores deixaron claro que se trata dunha investigación básica, un primeiro paso para analizar situacións moito máis complexas no futuro.