Investigadores da Universidade Osaka de Xapón desenvolveron o primeiro holograma estable en cor.
Os hologramas convencionais non son capaces de manter unha cor uniforme. É dicir, as súas tonalidades cambian segundo o ángulo de visión. O holograma desenvolvido por investigadores xaponeses presenta o mesmo cor desde un ángulo a outro.
A forma de facer o mesmo holograma é a habitual, divídese a luz dun láser en dous raios e recóllense as interferencias de ambos os raios nun material fotosensible. Neste caso faise en tres ocasiones con láseres de tres colorees básicos (vermello, azul e verde).
A diferenza está no proceso de visualización respecto ao procedemento de hologramas convencional. Un holograma típico faise visible iluminado co láser orixinal, mentres que os investigadores xaponeses han conseguido que a iluminación se realice con luz branca e que no material fotosensible xérense "plasmones superficiais". Estes plasmones emiten a luz visible coa cor do obxecto. O éxito do descubrimento foi precisamente o feito de que estas emisións sexan do mesma cor e estables en todos os ángulos.