A varilla ósea atopada no xacemento arqueolóxico Tell Qarassa de Siria axudou a comprender a evolución da arte figurativo. O grupo internacional de investigación, dirixido polo CSIC español, deu a coñecer no seu artigo recentemente publicado na revista Antiquity que a varilla de óso ten una antigüidade de 8.000 anos, con dúas caras humanas talladas.
“A iconografía dos cazadores-recolectores representa as imaxes naturais dos animais, mentres que a figura humana maniféstase de forma máis esquemática, salvo excepcións puntuais, segundo explica o Investigador Juan José Ibáñez do CSIC. A medida que comezaron a dar os cambios sociais e económicos que impulsaron a creación do Neolítico, colocouse a figura humana no centro das representacións simbólicas e expuxéronse expresións naturalistas de rostros humanos como os que aparecen na varilla descuberta en Tell Qarassa”, explicou Ibáñez.
A varilla atopada en Siria ten una lonxitude de 51 milímetros, una anchura de 17 milímetros e un espesor de 7 milímetros. Fai uns 8.200 anos fabricouse coa costela dun gran bóvido, probablemente o óso dun uro euroasiático. As dúas caras representadas una sobre outra teñen as mesmas características: a copeta alta e ancha, o arco exacto sobre as pestanas, os ollos pechados, o nariz longo e recto asociada á fronte, a boca pequena e recta cunha sección pequena e recta e o mentón redondo. Ambas as caras non teñen pelo nin oídos.
Na trantzisión entre o Paleolítico e o Neolítico aparecen caras deste tipo tanto nas esculturas monumentais como nos cranios modelados (cranios de antepasados con rostros modelados). “En ambos os casos, a representación do rostro serve paira fomentar a relación entre seres sobrenaturais e seres vivos”, destacou Ibáñez. “Esta é una das principais novidades que se relacionan coa creación do Neolítico”.