A maior parte das plantas clasificadas dentro desta familia plántanse con frecuencia, polo que non vos sorprenderedes de que sexan fonte da maior parte da madeira comercial. En xeral son árbores, aínda que en ocasións son arbustos. As súas follas están colocadas en espiral ou en feixes e son plantas monónicas e resinosas. As inflorescencias adoitan ser conos.
Os conos machos duran moi pouco tempo na árbore e os conos femias son piñas típicas de madeira. Dentro desta familia clasifícanse 10 xéneros e unhas 250 especies. Tanto na península como no País Vasco existen 6 xéneros: 2 deles son propios (xéneros Abies e Pinus) e o resto son cultivados ou naturalizados (xéneros Pseudotsuga, Picea, Larix e Cedrus).
En canto ao xénero Pinus, as especies deste xénero son árbores perennes. As súas follas son moi estreitas e con forma de agulla, formando lotes de 2, 3 ou 5. Limitándose a Euskal Herria admítense como orixinais 4 especies e híbridos (Pinus pinaster, P. sylvestris, P. uncinata, P. halapnensis, e P. x rhaetica). Con todo, é moi difícil precisar ben a distribución natural de moitas especies deste xénero, que foron plantadas ou naturalizadas desde hai tempo.
O piñeiro marítimo é unha árbore de 25-30 metros, pero en boas condicións pode alcanzar os 40 metros. O tronco é recto e a pel de cor gris escuro de mozo agréase coa idade. As follas son en forma de agullas, de cor verde escuro, moi longas (até 25 cm), con extremos apuntados e unidas por parellas.
Os conos macho son amarelo-alaranxados e as femias avermelladas. As piñas son pardo-avermelladas, longas (até 20 cm) e brillantes. Sementes, aletas e negruzcos. O piñeiro marítimo florece entre marzo e maio e as piñas maduran no outono do ano seguinte. Os piñones non se dispersan até a primavera do terceiro ano.
Trátase dunha árbore da rexión mediterránea e occidental da rexión atlántica, pero dado que se plantou desde hai tempo, é moi difícil determinar cales son as poboacións naturais. No País Vasco habita en terreos arenosos do suroeste alavés, sobre todo en barrancos protexidos. O piñeiro marítimo é unha árbore de rápido crecemento, amante de chans silíceos, non compactos e arenosos. Tamén é o mellor amigo da luz. É colonizador tras os incendios. A súa madeira é moi resinosa e aínda que non é de gran calidade, utilízase en carpintaría. Por outra banda, a destilación da resina denominada trementina que xera dá lugar a aguarrás e colofonia, polo que se utiliza na industria química e perfumaría. Tamén se utiliza como planta medicinal, balsámica e antiséptica.
Familia: pináceos Especie: Pinus pinaster Distribución: Chans silíceos na zona Hábitat: amornados Herba medicinal: si |