Como o Telescopio Hubble foi reparado no espazo, está a enviar imaxes incribles. Una delas é a que sacou 1987 á estrela Supernova A. Porque demostra que a estrela ten dous círculos ou “orellas” grandes e simétricas ao redor do seu centro.
En febreiro de 1987, na Gran Nube de Magallanes apareceu una mancha moi brillante, sen dúbida a luz da supernova estalada fai 170.000 anos (a luz tardou en chegar até aquí). Desde entón os astrónomos non lle quitaron o ollo e o seu brillo retardouse. Explicóuselle a esfera de gas proxectada durante a explosión (a esfera que rodea o centro da imaxe) e todo iso considerouse como un desenvolvemento lóxico da supernova.
Pero as orellas descubertas por Hubble son misteriosas. E é que debido a que estas dúas novas esferas de gas non se poden resolver facilmente. O investigador norteamericano Christopher Burrows suxeriu que ambas as “orellas” poden ser provocadas pola explosión doutra supernova anterior a 1987 A e que a estrela de neutróns pode ser o punto de luz central (sobre o punto máis brillante da imaxe). Cando a supernova estalou poden ser restos doutra estrela próxima.
Con todo, a última palabra que demostra a perfecta simetría e a orixe de ambos os oídos aínda non foi pronunciada polos científicos.