Zumaiako txoko honetatik, naturgune interesgarri hauei eskaini nahiko genieke azkeneko artikulua. Gogoratzen bazarate, naturgune hauek aztertzen hasi ginenean kostaldean kokatzen diren ekosistemarik adierazgarrienak aipatzen genizkizuen.
Irakurlea ELHUYARen martxoko 33. alean Beduan ginela gogoratuko da, eta oraingo honetan hegakada azkar batean Urolaren gainetik, Santiagoko hondartzara abiatuz, Zumaiako padura txiki eta zoragarria aurkituko dugu.
Gure kostaldeko lurraldea potentzial ekologiko handikoa izan dela begibistan dago, gelditzen zaizkigun azkeneko naturguneak horrela adierazten digutelarik. Kostaldeko zonak oso erakargarri eta erosoak direnez, berehala kolonizatu dira, kasu gehienetan gizakiak erabat suntsituz. Hala ere, leku bitxi batzuk kontserbatzen dira oraindik eta honen lekukoa Zumaia ingurua da.
Badirudi Euskal Herrian artelatza egotea ezinezkoa dela, baina hori ez da egia. Oraindik ere kostaldean zuhaizti polit batzuk badaude; azkeneko arrastoak dudarik gabe. Kontserbatu eta hobetu egin beharko genituzke.
Kotiledoi bakarreko landare ikusgarri hauek aipatzen ari garela pentsa dezakegu. Ba, gure artean munduan zehar espezie aurki ditzakegu, Europan 170 espezie ezagutzen ditugunean, oihan tropikaletan aurkitzen diren landareei buruz ezagutzen diren 20000 espezieetatik gutxi gorabehera 70 direlarik.