Hegazkin-istripuak egunkarietako izenburuetan maiz samar aipatzen badira ere, zalantzarik gabe teknologiari esker merkatal hegalaldietan segurtasun maila oso handia da. Baina istripu-kopurua txikiagotzeko oztopo nagusiak lehenean dirau.
Lerro hauek argitaratzean lau hilabete izango dira BIOSFERA II proiektua abiatu zenetik. Izan ere, 1991.eko irailean mundu osoko komunikabideetara hedatu zen berria. Baita, harekin batera, kritikak eta balorazioak ere: gizakia Martitzen edo Ilargian biziko bada, Lurrean honelako saiakuntzak egitea ezinbestekoa dela dio zenbaitek. Bestelako eritzeak ere entzun dira: laborategia zirku eta ikerlariak zooko pizti bihurtu dituztela diote beste batzuek. Laborategia ala jolasparkea? Proiektu zientifikoa ala turistentzako Disneyland berri bat? Ekologiaren mozorroaz estalitako negozio yanki berria ote? Ziur asko bietatik badu zerbait. Guk eritzerik ez eta informazioa emango dizugu. Ondorioak, irakurle, zeuk atera. BASE IRAUNKOR BAT MARTITZEN: AMETSA ETA ERREALITATEA
1990.eko azaroaren 11n, kolore biziez margotutako eta geometria bitxiko gurpildun tramankulu-saldo bat, eguzkia lagun, Australiako iparraldeko Darwin-etik abiatu zen Australia zeharkatzera. Eguzki energia zuten erregai bakarra. World Solar Challenge du izena lasterketa ikusgarri honek. Auto zaratatsu eta poluitzaileena den 1 formularen aldean eguzki-formula duzu hau: auto isil eta garbiena.
1989.eko udaberrian zehar zenbait OHE (OVNI gaztelaniaz) agertu zen Kaliforniako zeruan. Inork ez zuen pentsatu OHE haiek hegazkinak izan zitezkeenik. Hegazkin ikustezin horren historia eta ezaugarriak ezagutuko ditugu orain.