Udazkenean, eta aurtengoan bereziki, benetan ederra perretxikozaleentzat, lagun zaharren grina pizten da. Ezaguna da Euskal Herriko biztanleen Naturarekiko zaletasuna, bai mendizale edota perretxikozale modura.
Mikorriza hitza azken urteotan oso entzuna egin bada ere, XIX. mendearen bukaeran Frank alemaniarrak erabili zuen lehen aldiz landare-sustraien eta onddoen arteko elkarte sinbiotiko berezia izendatzeko (1. irudia).
Historian zehar, gizarteak eta landareek batabestearekiko erlazio estua mantendu dutela ikus daiteke. Paleolitoko aztarnetan ikus daitekeenez, landareak elikadura, ehungintza, medikuntza eta etxegintzan erabili ziren. Ezaguna da Neolitoan (8.000 urte K.a.) egon zen kultur iraultza landareei lotuta egon zena. Hau da, landareak hezi eta nekazaritza bizimodu bezala garatu egin zen, ondoren gizakia bitzia ibiltaria izatetik geldikorra izatera igarota nekazari bihurtu zelarik. Beronek ohituretan izugarrizko aldaketak sorterazi zituen. Nekazaritzak beraz, ezinbesteko zeregin ekologikoa eduki zuen elikagai-iturri zelako eta biztanleri ugalketa bidera zezakeelako.