1989/12/01 30. zenbakia

eu es fr en cat gl

• Itzulpen automatikoa
  • Español
  • Français
  • English
  • Català
  • Galego

Elia Elhuyar

×

Aparecerá un contenido traducido automáticamente. ¿Deseas continuar?

Si No

Elia Elhuyar

×

Un contenu traduit automatiquement apparaîtra. Voulez-vous continuer?

Oui No

Elia Elhuyar

×

An automatically translated content item will be displayed. Do you want to continue?

Yes No

Elia Elhuyar

×

Apareixerà un contingut traduït automàticament. Vols continuar?

Si No

Elia Elhuyar

×

Aparecerá un contido traducido automaticamente. ¿Desexas continuar?

Se No

• Kimika

Uranioak 200 urte

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

Duela berrehun urte eta hiru hilabete, Prussiako Zientzietarako Erret Akademiako Martin Heinrich Klaproth kimikariak elementu berri baten aurkikuntzaren berri eman zuen Berlinen. Uranus izena eman zion, zortzi urte lehenago Herschel-ek aurkitutako planeta berriaren omenez.

Bohemia-ko Joagimstal izeneko meategitan pekblenda izeneko minerala ezagutzen zen XVIII. mendeko hasieratik. Mea-zulotan fluoreszentzia sortzen zuen mineralak. Ezaugarri horrek Klaproth-en jakinminari eragin zion eta fluoreszentziaren iturri zehatza aurkitzea erabaki zuen.

Zenbait kilo pekblenda abiapuntutzat harturik, itxura erdimetalikoko hauts beltza isolatu zuen; Uranus izeneko elementu berria. Dena den, Klaproth-ek ez zuen uranio hutsa aurkitu; bere oxido bat baizik. Metal hutsa 1841.ean isolatu zuen Eugène Melchoir Périgot kimikari frantsesak.