Oxigenorik gabe, itsas hondoetan bizi diren organismoek nitrato eta sulfatoak erabiltzen dituzte energia-iturri modura.
Molekula horiek energia bihurtzeko gertatzen diren erreakzio kimikoek potentzial-diferentzia sortzen dute gunean; bateriaren bi elektrodoen artean gertatzen denaren antzerako fenomenoa, alegia.
Estatu Batuetako bi ikertzailek potentzial-diferentzia hori energia-iturri bilakatu dute eta erregai naturaleko energia-zelula diseinatu dute: elektrodo bat itsas sedimentuan 10 cm lurperatuta eta bestea ur azalean jarrita, 0,03 W m2-ko energia elektrikoa lortzen da; diodo argi-igorle bat pizteko nahikoa energia. Proiektua prototipoa da oraindik, baina potentzia handiagoko energia-zelulak lortuz gero, diodoak ozeanoetan probatuko dira.
Itsas hondoetako mikoorganismoak energia-iturri agortezinak dira teorikoki, mikrobioak etengabe ari baitira lanean. Proiektuak arrakasta izanez gero, mikoorganismoz elikatutako sonar eta buia argitsuak ikus genitzake itsasoan etorkizunean.