Gezurra badirudi ere, 1990. urtean onartutako plangintza baten arabera holandarrak itsasoarekiko dituzten babesak apurtzen ari dira, horrela 240.000 hektarea ureztatuta geratuko direlarik.
Holandarrek mila urte daramate borrokan itsasoarekin. Holandako lurraren % 38 (33.500 km2) itsas maila baino 6 metro beherago dagoenez, dikeen bidez babestu dira itsasotik. Orain, dikeen zati bat erantsi nahi da eta horretarako sei arrazoi eman dira. Lehenengoa finantzarioa da, dikeak mantentzeko kostuak eta nekazaritzarako ureztapen-sistemen kostuak handiak direlako. Bigarrena, zolua poliki-poliki hondoratzea da.
Hirugarrena higiene nazionalari buruzkoa da; nekazaritza intentsiboak ur-geruzen gero eta poluzio handiagoa sortzen du. Laugarrena ekonomikoa da; nekazariek lurren % 15 utzi egin beharko baitituzte, EEEko diru-laguntzak kobratu ahal izateko. Bostgarren arrazoia ekokulturala da; aditu holandar gehienek Holandan ekosistemarik gabeko lur gehiegi dagoela baitiote. Seigarren eta azken arrazoia, nazioarteko ekologian datza; dikeak jartzeak itsas maila igotzea eragin baitezake.