“Gustaríame ver como evitar a dor que supón ser capaz de organizar os átomos”
Os meus deuses pequenos foron Niels Bohr e Richard Feynman. Bohr, deus da mecánica cuántica, e Feynman foi una persoa moi especial, orixinal e diferente. Eu tiven moita sorte. E é que terminei os meus estudos na década dos 80, que foi moi importante. Naquela época coñeciamos o contido da conferencia "There is plenty of room at the bottom, an invitation to enter a new field of physics" de Feynman en 1959. As cousas que Feynman dixo naquela conferencia sobre a visualización e manipulación dos átomos eran entón impensables. Dixo: "The principles of physics do not speak against the possibility of maneuvering things atom by atom. É algo que pasa: but in practice, it has not been doe because we are too big". É dicir, a manipulación atómica das cousas non está en contra dos principios da física, pero non podemos facelo porque somos demasiado grandes.
Pero en 1981, cando cursaba estudos universitarios de física, Binnig e Rohrer construíron o microscopio de túneles, seguindo os principios da mecánica cuántica, e por iso levaron o Premio Nobel de 1986. Ese mesmo ano empecei a facer a tese baixo a dirección de Pedro Etxenike. E niso empecei a estudar o microscopio de túneles. De feito, foi quen abriu as portas da nanotecnoloxía, que permitiu ver, tocar e trasladar por primeira vez os átomos.
Segundo Feynman, somos demasiado grandes paira ver aos átomos cos nosos ollos e tocalos coas nosas mans, pero Binnig e Rohrer inventaron una nanoaguja (pau cego) que formaría parte do microscopio de túneles paira poder ver e tocar os átomos. Isto foi conceptualmente moi importante e tivo una gran influencia no traballo de investigación da miña época.
Non creo que isto ocorra antes de que termine a miña carreira; quizais antes de morrer, se chego a cen anos... Quero ser testemuña do poder da nanomedicina.
O certo é que hoxe en día temos a capacidade de organizar átomos e moléculas ao noso gusto. A través deste uso e a partir deste feito, están a desenvolverse novas técnicas médicas, con aplicacións en diagnóstico e novas terapias. Pero paira min sería especialmente importante ver que iso permite evitar a dor por enfermidades.
Por que debemos sufrir dolorosos efectos das enfermidades? Sempre teremos enfermidades, pero por que sufrir tanto en balde? Será capaz de organizar átomos e moléculas paira evitar esta dor? Non creo que o vexamos nós, pero estamos no bo camiño.
“Esta entrada é #Cultura Científica I. Participa no festival”
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
