Ao entrar en contacto con certos metais, as mans adquiren un particular cheiro a metal. Algúns químicos alemáns han investigado este cheiro e chegaron á conclusión de que o cheiro que toman as mans non é do metal, senón do propio.
Algúns compostos presentes na suor das mans reaccionan con impurezas moi habituais nos metais, dando lugar a moléculas volátiles, organofosfinas. Estas moléculas son as responsables do cheiro.
Paira chegar a esta conclusión, o equipo alemán contou coa axuda dun laboratorio de Virginia. O de Virginia estaba a estudar por que ás veces o sabor a metal nótase ao beber auga. No caso do sabor da auga, a explicación foi similar, é dicir, é posible que as partículas orgánicas de comida reaccionen co óxido de auga e por iso é polo que a auga tome o sabor que unimos co metal.
A adaptación ao metal dese cheiro ou sabor que se percibe non é máis que a influencia da imaxinación sensorial, algo que facemos por asociación.